Een wespensteek is levensgevaarlijk voor mensen met een allergie. „De klachten beginnen vaak met jeukende rode bultjes, de bloeddruk verlaagt, de hals zwelt op, mensen krijgen het benauwd, kunnen het bewustzijn verliezen en braken”, vertelt dr. Hanneke Oude Elberink, internist-allergoloog in het Universitair Medisch Centrum Groningen

Volgens de allergoloog is de allergische reactie uitzonderlijk heftig om mee te maken. „Patiënten zeggen weleens tegen me: Ik had het gevoel dat ik het niet zou overleven. Maar in veel gevallen gaat het gelukkig goed.” Jaarlijks sterven er gemiddeld vijf mensen aan een wespensteek; ongeveer 1 procent van de Nederlandse bevolking is allergisch voor wespen.

Het geeft mensen die overgevoelig zijn voor wespen een onveilig gevoel als ze geen EpiPen bij zich hebben, zegt Oude Elberink. „Je weet nooit wanneer je gestoken wordt; het kan in principe altijd en overal gebeuren. Het bij je dragen van zo’n adrenaline-injectie stelt mensen dan ook gerust. Zo’n hevige reactie wil je namelijk nooit meer.”

Ada, die liever niet met haar achternaam in de krant wil, weet er alles van. Als kind al wordt ze regelmatig gestoken door wespen. Langzamerhand bouwt ze zo een allergie op. „Toen mijn man en ik met de kinderen op vakantie waren in Zwitserland liep ik op blote voeten door het gras. Ik stapte op een wesp en werd weer geprikt”, vertelt ze.

Al gauw ontstaat er een enorme bult onder haar voet, zo groot als een ei. Als ze naar het vakantiehuis loopt, zakt ze voor de deur in elkaar. „Toen ik bijkwam, dacht ik: dit overleef ik niet. Ik zakte telkens om de paar minuten weer weg en begon heel erg te zweten. Mijn man was aan het bergwandelen en ik was alleen met de kinderen. Uiteindelijk ben ik naar de buren gegaan en die hebben de dokter gebeld.”

Herboren

Na een ontstekingsremmende injectie en een goede nacht slaap, voelt ze zich de volgende ochtend als herboren. Wat echter niet verdwijnt, is de angst voor nog een wespensteek. Vanaf dat moment beheerst de angst haar leven. „Ik dacht dat een volgende steek dodelijk zou zijn. Ik was altijd een buitenmens en hield van de zomer, maar veranderde in een binnenmens voor wie de winter niet lang genoeg kon duren. We gingen zelfs drie jaar lang niet op vakantie.”

Haar huisarts neemt haar echter niet serieus. Hij denkt dat haar angst tussen de oren zit en geeft haar enkel wat anti-allergische crèmes en pilletjes. Zelfs een EpiPen krijgt ze niet tot haar beschikking.

Van haar schoonzus hoort ze echter dat er een behandeling is die haar van de allergie af kan helpen. Ada laat bloed afnemen door de huisarts en daaruit blijkt inderdaad dat ze allergisch is voor wespen. Daarna begint ze aan de behandeling in een ziekenhuis in Utrecht.

Tijdens de sessies, die eerst wekelijks en daarna maandelijks plaatsvinden, krijgt Ada een klein beetje wespengif ingespoten. Elke sessie wordt de concentratie verhoogd, waardoor het lichaam langzaam resistent wordt en de allergie verdwijnt. Bij de laatste sessie wordt de hoeveelheid gif van twee wespensteken geïnjecteerd. Daarna is een EpiPen ook overbodig.

De behandeling duurt bij Ada in totaal zo’n zes jaar. „Jarenlang elke maand naar het ziekenhuis is niet niks, maar ik zou het zo weer doen. Ik ben nu van mijn angst verlost en kan weer echt genieten”, vertelt ze.

Allergoloog Oude Elberink merkt dat de therapietrouw ook bij haar patiënten erg hoog ligt. „Mensen weten hoe erg een allergische reactie is en willen daar zo graag van af. En deze behandeling werkt daar uitstekend tegen.”

Oude Elberink betreurt het dan ook dat de therapie zo onbekend is. Ze wijt het aan een gebrek aan inbedding van allergologische zorg in de ziekenhuizen en het ontbreken van optimale kennis bij andere medisch specialisten. „Het is dé oplossing tegen een wespenallergie.”

De wespen weten Ada nog steeds te vinden, meermaals wordt ze na de behandeling nog gestoken. Er is echter één verschil. De allergische reactie blijft uit. En daarmee blijft ook de angst uit.