Onderzoek: zeehonden raken vaker verstrikt in plastic afval
Het aantal zeehonden dat in Nederland verstrikt is geraakt in plastic afval is de afgelopen jaren toegenomen. Dat melden wetenschappers van de drie zeehondenopvangcentra Pieterburen, ASeal en Ecomare op basis van een onderzoek in samenwerking met het Max Planck Instituut.
De wetenschappers onderzochten van 2010 tot 2020 data van zeehonden die gewond raakten door plastic afval in zee. In die elf jaar zijn er in totaal 145 verstrikte zeehonden gevonden. Vooral vanaf 2018 is een grote toename te zien. Tot die tijd ging het om ongeveer zeven aangetroffen zeehonden per jaar, maar in 2019 waren het er 38 en het jaar daarop 37.
Wat de oorzaak is voor het toegenomen aantal meldingen van verstrikt geraakte zeehonden is niet precies duidelijk. „We hebben verschillende theorieën”, zegt dierenarts en hoofdonderzoeker Anna Salazar-Casals in het programma Noord Vandaag van RTV Noord. Zo zou er een direct verband kunnen zijn met een grotere overvloed aan afval in de zee. Tegelijkertijd zou het publieke bewustzijn om gewonde zeehonden te helpen zijn toegenomen, en is het de laatste jaren makkelijker geworden om contact op te nemen met de zeehondencentra. „Bijvoorbeeld door sociale media, waardoor mensen meer melding maken van verstrikte zeehonden.”
In de meeste gevallen (88 procent) komt het afval waarin zeehonden verstrikt raken van de visserij, zo melden de onderzoekers. Van deze zeehonden kon 28 procent ter plaatse bevrijd worden. 40 procent van de dieren kon naar een opvangcentrum worden gebracht. In 20 procent van de gevallen was het onmogelijk om dichtbij de dieren te komen en 10 procent van de gevonden dieren was al overleden.
De overleden zeehonden waren vaak jong en vaak ging het om grijze zeehonden. „Deze soort staat er om bekend zich wat nieuwsgieriger te gedragen dan de gewone zeehond”, aldus Zeehondencentrum Pieterburen. „Met in dit geval als nadelig effect dat ze sneller in de problemen komen.”
Op dit moment hebben de grijze zeehond en de gewone zeehond gezonde populaties in de Waddenzee. De onderzoekers stellen echter dat de toegenomen hoeveelheid afval op zee en andere milieuvervuiling, zoals lawaai en microplastics, op lange termijn een belangrijk risico kunnen vormen voor zeehonden. „Er is dus dringend behoefte aan de verdere ontwikkeling van overheidsprogramma’s en de uitvoering van overheidsbeleid dat gericht is op de bescherming van het mariene milieu.”
