Ruim voor de aankomst van de kroonprins en zijn verloofde siert een regenboog het silhouet van de grootste stad van het noorden. Als ze op de Markt voor het stadhuis arriveren, vallen alweer de volgende druppels. Snel gaat het paar naar binnen. Ze worden omringd door Alders en Wallage. De voormalige PvdA-coryfeeën zijn nu respectievelijk commissaris der Koningin en burgemeester van Groningen.

Van heinde en verre hebben de Groningers zich op en rond de Markt van hun stad verzameld om een glimp van het paar op te vangen, paraplu of geen paraplu. In hun hand een oranje vlaggetje van Hooghoudt. De destilleerderij heeft kennelijk alle noorderlingen van zo’n attribuut voorzien. In de stortregen wacht het publiek het stel op. Een glimlach van Máxima op het bordes is al voldoende voor een daverend gejuich. Het klokgelui van de Martinitoren wordt overstemd.

Van het stadhuis wandelt het paar naar het Academiegebouw van de rijksuniversiteit. Vandaar gaat het in een open, door twee paarden getrokken koets dwars door de stad. In de Stationsstraat zwaait vanaf een balkon een neppaar hen toe. Studenten vragen op een spandoek aandacht voor Minima.

Bij het Groninger Museum wordt het paar opgewacht door directeur K. van Twist. Achteraf is hij niet ongelukkig met het uitstel van het bezoek, dat aanvankelijk was gepland op 13 september. „Nu kunnen we de nieuwe collectie tonen."

Na een tussenstop bij korenmolen De Meeuw in Garnwerd worden de prins en zijn aanstaande geïnformeerd over –hoe kan het ook anders– de akkerbouw en de veeteelt. Buiten maakt het hoog bezoek kennis met de befaamde Groningse klei. Op verschillende plaatsen zijn kleine binnenweggetjes modderig en glad. Op een smal bruggetje loopt de lange koninklijke bus bij het terugsteken averij op. Als gevolg daarvan arriveert het paar een kwartier te laat bij het asielzoekerscentrum in Winsum.

Het halve stadje, dat in vroeger eeuwen Groningen overvleugelde, is uitgelopen. Asielzoekers, de patiënten van een geriatrische kliniek en andere Winsummers juichen Willem-Alexander en Máxima toe. De laatste heeft haar bruine poncho inmiddels in de bus gelaten en trotseert als een echte Hollandse in een truitje het herfstachtige weer. Het bezoek wordt afgesloten bij de borg Verhildersum in Leens, aan de rand van het Lauwersmeergebied.