Op de vierde dag van de zittingen verklaarden hoge verkiezingsfunctionarissen hoe ze in de aanloop naar de Capitoolrellen op 6 januari onder zware druk zijn gezet door de oud-president om extra stemmen voor hem te vinden. Trump en zijn advocatenteam probeerden hen ervan te overtuigen dat er fraude was gepleegd. De wil om fraude te plegen lag echter bij Trump zelf.

In de staat Georgia blijkt zijn team de duimschroeven het sterkst te hebben aangedraaid, omdat daar een relatief klein verschil van stemmen bestond met Biden. Trump belde zelf 67 minuten lang met de belangrijkste verkiezingsfunctionaris in de staat om zijn verzoek te onderbouwen „11.780 stemmen te vinden.” „Er waren geen stemmen te vinden”, verklaarde Brad Raffensperger echter, zelf Republikein. Er waren al twee hertellingen geweest en in alle schoot Trump tekort. Die wilde dat echter niet accepteren en uitte daarop bedreigingen richting Raffensperger. De oud-president voegde hem onder meer toe dat het voor Raffensperger gevaarlijk is vol te houden dat er géén misdrijf is gepleegd.

Na de eerdere onthullingen rond de Capitoolrellen en vier jaar Trump verbaast eigenlijk weinig meer. De onbeschaamdheid van sommige opdrachten tot fraude weten echter toch nog in negatieve zin te verrassen. De Republikeinse leider van het Huis van Afgevaardigden in de staat Arizona, Russel Browers, kreeg de opdracht nepkiesmannen aan te wijzen die voor Trump zouden stemmen. Wat hij weigerde. Het kantoor van Browers kreeg daarop tenminste 20.000 mails, voicemailberichten en tekstberichten met bedreigingen– tot doodsbedreigingen aan toe. Browers, die nota bene zelf campagne had gevoerd voor Trump, zei er woensdag van dat het „vreselijk” was.

De uitkomsten van de zittingen maken nog eens duidelijk hoezeer de democratische rechtsorde in de Verenigde Staten onder druk heeft gestaan. Positief valt er te zeggen dat de checks and balances kennelijk krachtig genoeg waren om die toch te bewaren. Ook voor prominente partijgenoten woog het geweten zwaarder dan de presidentiële druk. Maar het was een smal spoor. „Het systeem hield het, maar ook maar net”, zei commissielid Adam Schiff er woensdag van. Zo kwetsbaar kan democratie dus zijn, zelfs in een belangrijk land als de Verenigde Staten.

Dat Trump geen hoge opvatting van moraal heeft, kan niemand onbekend zijn. Dat velen binnen zijn partij nog altijd bereid zijn hem dat te vergeven en hem graag weer naar voren schuiven als presidentskandidaat, is verontrustend. Trump morrelde willens en wetens aan de fundamenten van de Amerikaanse rechtsorde. Het liegen, bedriegen en bedreigen dat daarmee gepaard ging, maakt de stok zo krom dat er geen fatsoenlijke rechte slag meer mee te maken valt.