Dat zei orthopedagoog Andrea van Hartingsveldt-Moree donderdag op een conferentie van het Bijbels Beraad Man/Vrouw. De bijeenkomst in Alblasserdam over ”Bijbels man/vrouw zijn” trok circa 250 bezoekers.

Van Hartingsveldt benadrukte in haar lezing dat het van belang is dat ouders zich realiseren in welke context hun kinderen opgroeien. „Ze worden dagelijks geconfronteerd met wereldse visies.” Systematisch Bijbels onderwijs in het gezin is nodig, benadrukte de orthopedagoge. Ook wees ze op de betekenis van identificatiefiguren. „Het is belangrijk dat zij ook in onlinenetwerken van onze jongeren aanwezig zijn.”

Richting ambtsdragers deed Van Hartingsveldt concreet de oproep: „Wees aanwezig in de netwerkwereld van jongeren. Er zijn tal van wereldse netwerken om onze jongeren heen waardoor ze 24/7 beïnvloed worden. Ze staan midden in de netwerksamenleving. Maar zit de kerk ook in hun netwerk?” Ze noemde de mogelijkheid van een app-groep met catechisanten. „Zorg dat u benaderbaar bent.”

Van Hartingsveldt wees erop dat „het zielenheil van gemeenteleden” niet losstaat van het dagelijkse leven. Paulus schrijft aan Titus dat hij erop toe moet zien dat de mannen een Bijbelse man zijn en dat de vrouwen een Bijbelse vrouw zijn, schetste ze. „Dat is de basis van de gemeente. Hebt u daar ook oog voor in uw gemeente?” Ze pleitte onder meer voor een „concrete prediking” en voor doopcatechese, bijvoorbeeld enkele bijeenkomsten per kalenderjaar voor ouders die hun kind ten doop hebben gehouden. „Ouders hebben dit onderwijs heel hard nodig.”

Tot slot wees ze op het belang van het gebed. „Er is een geestelijke strijd gaande om de identiteit van de mens en de harten van onze kinderen en jongeren.” Het is nodig „dat we ook geestelijk werkzaam zijn in woorden, met daden, maar vooral ook op onze knieën. Bid en werk.”

Gelijkwaardig

Dr. M. Klaassen, hervormd predikant in Arnemuiden, signaleerde dat er in de samenleving „op een nogal krampachtige wijze wordt omgegaan met man/vrouw-verschillen. „Want iedereen is gelijk en dat betekent dat iedereen ook hetzelfde is en hetzelfde moet kunnen.” Hij noemde het van belang terug te gaan naar de bron. „Wat zegt de Bijbel over man en vrouw?”

De predikant, die later dit jaar in dienst treedt van het Bijbels Beraad M/V, wees erop dat man en vrouw naar Gods beeld zijn geschapen en dat ze daarin „principieel gelijkwaardig” zijn. „Ze zijn niet alleen allebei beelddrager van God, ze zijn dat ook alleen samen. Samen weerspiegelen ze iets van God, zowel de man als de vrouw.”

Hij stond ook stil bij Eva als „hulpe tegenover” Adam. „Eva wordt geschapen ter ondersteuning en completering van Adam. Adam is niet ‘af’ zonder Eva. Hij heeft haar nodig.” Daarbij is Eva een hulp „niet onder hem, niet boven hem, maar tegenover. Op gelijk niveau. Ze kan hem in de ogen kijken. Gelijkwaardig. Maar wel verschillend.” De predikant wees daarbij op de scheppingsorde. „God schept de man als hoofd, de vrouw als hulp.”

Verwijzend naar Genesis 3 zei de predikant dat de primaire roeping van de man is om te arbeiden en op die manier zorg te dragen voor zijn gezin. De roeping van de vrouw is, wanneer ze getrouwd is, om kinderen te baren. Dat besef neemt af, signaleerde de predikant. „Het moederschap wordt steeds meer een keus in plaats van een roeping.” Dat wil niet zeggen dat een vrouw niet buitenshuis kan werken, „als dat maar nooit ten koste gaat van de eerste roeping.”

Overspel

Dr. B. A. Zuiddam schetste hoe de visie op man/vrouw in de loop van de geschiedenis is veranderd. Hij memoreerde hoe keizer Augustus ooit wetten aannam om het huwelijk aan te moedigen, de kinderzegen te bevorderen en overspel te ontmoedigen.

„Een interessant slachtoffer van de anti-overspelwet was de eigen dochter van de keizer, Julia, die als voorbeeld voor iedereen werd verbannen.” Het contrast met de huidige tijd is groot, gaf de theoloog aan. „Prominente Nederlanders hebben een ”open huwelijk”, als ze al getrouwd zijn. Reclame voor overspel behoort tot het straatbeeld.”

Hij stond ook stil bij Jeanne d’Arc, die in de vijftiende eeuw op de brandstapel belandde. „Dat was omdat ze mannenkleren droeg en zich voordeed als man. Ze ging als generaal het leger vooruit.” Om de doodstraf te ontlopen, tekende ze een document dat ze geen mannenkleding meer zou dragen. In de gevangenis droeg ze echter opnieuw mannenkleren, mogelijk uit angst om verkracht te worden, aldus dr. Zuiddam. „Door de eeuwen heen was het essentieel dat je aan de buitenkant kon zien of iemand een man of vrouw was.”

Man en vrouw zijn anders, concludeerde dr. Zuiddam. „Traditionele culturen geven al duizenden jaren vorm aan dit onderscheid. Voor de biologie is het een centraal beginsel. De medische wetenschap bevestigt het: we kunnen onze sekse slechts tot onze schade negeren. We mogen er zijn: als man en vrouw.”

Singles

Het echtpaar Jürgen en Sherida Tholel vertelde hoe ze als gezin en als kerkelijke gemeente, de interculturele Family Bible Church, praktisch invulling geven aan de ”Theology of the Family”, zoals de titel van een boek luidt. Zo komen in preken thema’s als verkering, anticonceptie en kleding concreet aan bod.

Tijdens de forumbespreking werd onder meer een vraag gesteld over de roeping van singles. Jürgen Tholel noemde in zijn reactie het huwelijk normatief, maar „het is ook goed om single te zijn ter ere van de Heere.” Dr. Klaassen noemde het huwelijk fundamenteel, maar gaf ook aan in het Nieuwe Testament „een zekere relativering” van het huwelijk te zien, „ook in het licht van het Koninkrijk van God, waardoor het ook een roeping kan zijn om ongehuwd te blijven.”