De beschuldigingen aan het adres van Hitler komen van een gepensioneerde Beierse notaris, Klaus-Dieter Dubon. Hij heeft de belastinggeschiedenis van de Duitse leider opgezocht in de archieven van München. Daaruit bleek dat Hitler alles deed om zo weinig mogelijk belasting te betalen en dit vaak niet eens deed tot in 1935 zijn belastingschuld werd kwijtgescholden.

Volgens de 71-jarige Dubon had de Führer bijna een dagtaak met het aanvechten van beslissingen van het belastingbureau. „Hij was tussen 1925 en 1932 constant bezig met zijn inkomstenbelasting. Net als een normale burger”, aldus Dubon. Hitler stond als auteur ingeschreven bij de dienst.

De oud-notaris kwam erachter dat Hitler in 1933 1,232 miljoen Reichsmark verdiende met zijn boek Mein Kampf. Daarvan moest hij over 600.000 Reichsmark belasting afdragen, maar dat deed de nazi-leider niet. Ook zou hij voortdurend gevraagd hebben om belastingschulden van voorgaande jaren in termijnen te mogen betalen of om de betalingen uit te stellen.

Hitler haalde ook allerlei trucjes uit om zijn belastbare inkomen te verlagen. Hij probeerde zijn nieuwe Mercedes van de belasting af te trekken door te zeggen dat het slechts een dienstauto was. Ook had Hitler geprobeerd om de kosten van zijn bureau, boekenkasten, reiskosten en chauffeur als onkosten te declareren. „Hij bestreed de belasting in een volkomen normale manier”, meent Dubon.

De belastingperikelen van Adolf Hitler kwamen in 1933 abrupt ten einde toen hij werd gekozen tot rijkskanselier van Duitsland. Het belastingkantoor in München besloot in 1934 de kanselier te ontheffen van inkomstenbelasting. Een jaar later werd zijn schuld van meer dan 400.000 Reichsmark kwijtgescholden.

Volgens Dubon is het hoofd van Münchense belastingdienst, Ludwig Mirre, hiervoor verantwoordelijk. Hij zou aan Hitler gevraagd hebben of het goed was dat zijn schuld werd kwijtgescholden. Hitler gaf uiteraard zijn toestemming. Een maand later kreeg Mirre promotie en ging zijn salaris met 40 procent omhoog. „Het is belachelijk, maar in een dictatuur heeft de dictator altijd gelijk”, aldus Dubon.