Aspirant EU-lid Turkije en Cyprus, dat sinds mei van dit jaar deel uitmaakt van de Unie, kunnen al decennia slecht samen door één deur. Dat volgt uit de bezetting van het noordelijke deel van het eiland in de Middellandse Zee door Turkije in 1974.

Voorafgaand aan de Turkse inval in Cyprus deelden de Grieken en de Turken er de macht. Nadat Cyprus in 1960 zijn onafhankelijkheid verkreeg van Groot-Brittannië wilden de Cyprioten het liefst een worden met Griekenland. Dat ging niet door. Grieks-Cyprioten en Turks-Cyprioten zouden de macht gaan delen.

Geheel vlekkeloos verliep dat niet. Vanaf 1963 laaiden de vijandelijkheden tussen de Grieks-Cyprioten en hun Turkse landgenoten op. Griekse militaire leiders probeerden in 1974 zelfs een staatsgreep te plegen op het eiland. Turkije reageerde daar direct op door Cyprus binnen te vallen en het noordelijke deel te bezetten. Dat resulteerde uiteindelijk in het uitroepen van de Turkse republiek van Noord-Cyprus, die alleen door Turkije wordt erkend.

Eind jaren tachtig begonnen beide delen van Cyprus met onderhandelingen om uit de impasse te raken. Die hebben tot op heden niets opgeleverd. Een herenigingsplan van de VN werd in april dit jaar door Grieks-Cyprioten massaal afgewezen. Hun Turkse eilandgenoten stemden voor. Alleen het Grieks-Cypriotische deel van het land trad daarop toe tot de EU.

Cyprus is het enige verdeelde land in Europa. Voor de EU is dat onaanvaardbaar. Nu Turkije ook lid wil worden van de EU, bestaat er opnieuw een kans om een einde te maken aan de scheuring, die nu al dertig jaar duurt. Het Europees Parlement heeft namelijk eerder al uitgesloten dat, met de toetreding van Turkije tot de EU, ook het Turks-Cypriotische deel van het eiland zal toetreden.