Experts noemen huidige personeelstekorten „extreem"
De huidige personeelstekorten in Nederland zijn volgens arbeidsmarktexperts „heel extreem”. Ze zeggen dat de krapte op de arbeidsmarkt vaker voorkomt in tijden van een sterke economie zoals de afgelopen periode, maar hoogleraar sociale zekerheid en economie Daniël van Vuuren noemt het huidige tekort „opzienbarend”. Arbeidsmarktdeskundige Rob Witjes van uitkeringsinstantie UWV spreekt van „krap, krapper, krapst”.
De Ketheltunnel bij Rotterdam was maandagochtend tijdelijk dicht vanwege personeelstekort bij Rijkswaterstaat, vele vluchten op Schiphol werden de afgelopen weken om dezelfde reden geannuleerd en door de krapte bij personeelsbezetting laat de NS deze zomer minder treinen rijden.
Volgens Van Vuuren, hoogleraar aan de Tilburg University, zijn er verschillende oorzaken voor het ernstige tekort aan personeel. Veel sectoren gingen tegelijkertijd open na coronabeperkingen en hadden weer mensen nodig. Ook is de economie op een hoog niveau, durven consumenten weer geld uit te geven en is daardoor veel behoefte aan arbeidskrachten. Hij denkt dan ook dat de personeelstekorten voor een deel vanzelf weer voorbij zullen gaan zodra de economie krimpt. „Bijvoorbeeld door de oorlog in Oekraïne of lockdowns in China.”
Wel is het volgens hem zo dat relatief veel mensen de laatste tijd met pensioen gaan en dat er structureel steeds minder personeel beschikbaar is in verhouding tot de hoeveelheid kapitaal in de economie. De econoom zegt dat dit probleem misschien op termijn deels opgelost kan worden door robots in te zetten.
Witjes denkt dat de vergrijzing met name in het vervoer, de zorg en het onderwijs voor minder personeel gaat zorgen. Hij zegt dat werkgevers dit voor een deel kunnen zien aankomen en zich hier beter op kunnen voorbereiden dan nu al gebeurt. Bijvoorbeeld door het promoten van opleidingen, open dagen houden of de functie-eisen te verlagen.
„De krapte is zodanig en in elke regio een feit, dat we in een alarmfase zitten”, aldus Witjes. Volgens hem betekent dat dat werkgevers hun manier van personeel werven moeten aanpassen, door bijvoorbeeld te kijken naar het inzetten van mensen die al langer zonder werk zitten of „afwijzing op afwijzing” hebben gehad. „En bedrijven moeten niet altijd denken dat bepaalde mensen iets niet kunnen, maar ze gewoon uitnodigen om een dagje mee te kijken.”