Cliff de Rouw (1987) won met een oorlogsverhaal waarin Toon een door de Duitsers gestolen paard terughaalt. Deze Toon, gebaseerd op Cliffs opa Toon Kerkhof, is de ik-figuur in het boek en ook de terugsteelactie komt er in gewijzigde vorm in terug.

Het boek geeft een meeslepend inkijkje in een dorp in de oorlog waar verzetswerk wordt opgestart. Als Toon een vriendschap aangaat met de Duitse soldaat Fritz –om informatie in te winnen– wordt het echt spannend. Wat zijn de intenties van de ander? De Rouw weet diverse ingrediënten tot een spannende cocktail te mixen. Als lezer word je zomaar meegezogen in de gebeurtenissen. Hadden die avonturen eerst nog veel weg van jongensachtige branie – als Toon getuige wordt van gevechten en helpt met het amputeren van ledematen van gewonde soldaten is dat wel anders.

Er zit veel vaart in het verhaal en tegelijk neemt De Rouw ruimte voor rust, waarbij hij laat zien dat hij sterke zinnen kan neerzetten. Dat niveau haalt hij niet van begin tot eind, maar duidelijk is dat hij kan vertellen en de gave heeft dingen beeldend op te schrijven. Zwakkere punten –soms is het gedrag van mensen bijvoorbeeld erg onlogisch of roekeloos– zijn er zeker, maar ze nemen wat mij betreft de betovering van het verhaal niet weg.

Boekgegevens

”Geheim verzet”, Cliff de Rouw; uitg. KokBoekencentrum; 224 blz.; € 16,99