Dat bleek dinsdag tijdens de pro-formazitting over deze zaak voor de rechtbank in Breda.

Op 16 juli 1998 werden op het landgoed de lichamen gevonden van de Maastrichtse drugsbazen N. van G. en E. den B. en de broers Taminiau (18 en 20), die op het landgoed woonden. De broers zijn vermoedelijk vermoord omdat ze getuigen waren van de liquidatie van de twee drugshandelaren.

„Ik begrijp niet waarom ik hier zit als verdachte, ik weet niet eens de plek waar het gebeurd zou zijn”, zei R. Hij kon niet verklaren hoe er in de auto’s die bij de moordplek stonden, haren van hem zijn aangetroffen.

De advocaat van R. vroeg een contra-expertise van het DNA-onderzoek van de haren. Verder wil hij nog enkele getuigen ondervragen. De advocaat vroeg de rechtbank zijn cliënt voorlopig in vrijheid te stellen, omdat hij al drie maanden zit opgesloten.

Hier ging de Bredase rechter niet op in. Het openbaar ministerie wees de andere verzoeken af. De officier van justitie zei dat het geen toeval meer is als er bij het DNA-onderzoek drie overeenkomsten worden gevonden.

Daarnaast zouden er voldoende verklaringen zijn en banden van afgeluisterde gesprekken waaruit blijkt dat R. wel degelijk bij de moorden is betrokken geweest. Het onderzoek in deze zaak loopt nu al ruim zes jaar.

De zitting wordt op 4 maart voortgezet.