Ja, het is een tikkeltje goedkoop om iets te zeggen over levensmiddelentaal. Maar sinds ik in alle rust op m’n telefoon de beschrijvingen van allerhande producten kan lezen, en me daar in toenemende mate over verbaas, groeit de verleiding om er iets over te delen.

Wijntaal is nooit heel doorsnee geweest. Dat er een „strogele wijn met groenachtige reflecties” bestaat, en een wijn die stevig van smaak is „met complexe aroma’s van specerijen, drop, koffie en gedroogde rozen”, dat verbaast niet meer. Maar dat de „premium boerenkaas” tegenwoordig van „dagverse rauwe koeienmelk” wordt gemaakt en een „beetje grassig” smaakt, dat wist ik nog niet. En het was me ook nog niet verteld dat een zekere oude kaas uit Gouda als „pittige dame” door het leven gaat.

In de digitale supermarkt die zijn goederen in elektrische autootjes bezorgt, zijn de „blozende bieten kenmerkend aards.” De „knapperige spruiten” smaken er „fijn zoet, flink nootachtig en een tikkeltje bitter.” De groene asperge is ook „nootachtig” én een „beetje grassig.” De witte champignon is „mild, zacht” en „heel fijn hartig.” Oesterzwammen zijn „prettig lichtzoet, ietwat hartig en een tikkeltje nootachtig.”

Op de broodafdeling kunnen ze er ook wat van. Het meeste brood is uiteraard „rustiek” én „robuust.” Maar de „afbak witte stokbroodjes” hebben zelfs een „onberispelijke structuur” en zijn „onnavolgbaar lekker.” De „desem haverbol” heeft een „karakteristieke fruitige friszure smaak.” Een hele mond vol!

De crème de la crème van de beschrijvingen komt toe aan diervoeding. Er is voer „speciaal ontwikkeld voor de gezondheid en het welzijn van katten met een gevoelige spijsvertering en een moeilijke eetlust.” Een soort pudding voor poezen is gemaakt volgens „een heerlijk recept om haar verfijnde smaak te verwennen met een unieke smaakbeleving.” Het goedje zit vol „hoogstaande smaken” en is „zorgvuldig bereid om uw kat te plezieren met een delicate en zachte sensatie.” Er zitten onder andere stukjes dode koe, kip en zalm in. Heel smakelijk.