Dat blijkt uit de inbreng van de fracties in een eerste schriftelijke vragenronde.

Veel partijen vragen Kuipers wel goede waarborgen te treffen. De zorgen van verloskundigen dienen een plek te krijgen in de besluitvorming, meent de Kamer.

In de verloskunde bestaan nu twee bekostigingsmethoden naast elkaar. Bij de monodisciplinaire declareert een verloskundige al haar verrichtingen rechtstreeks bij de zorgverzekeraar. Bij de integrale financieringsvorm contracteert de verzekeraar een Integrale Geboortezorg Organisatie (IGO), waarin een ziekenhuis, een of meerdere verloskundige praktijken en de kraamzorg één rechtspersoon vormen. Veelal wordt de zak met geld dan neergezet bij het ziekenhuis als de grootste partij, en daarna door partijen onderling verder verdeeld.

Wat Kuipers betreft blijven beide methoden naast elkaar bestaan. Wel wil hij met ingang van 1 januari van de integrale bekostiging, die tot dusver functioneerde op experimentele basis, een volwaardige financieringsmethode maken. Verloskundigen zijn daar fel tegen gekant. Zij vrezen dat verzekeraars vanaf volgend jaar voor de verloskundige zorg alleen nog ziekenhuizen en IGO’s zullen contracteren, met als gevolg dat zelfstandige verloskundigenpraktijken uit de markt worden gedrukt en de mogelijkheden voor een thuisbevalling snel worden ingeperkt.

De coalitiepartijen VVD, D66, CDA en CU zien daar voorlopig geen reden in Kuipers beleid te blokkeren, zo blijkt. De VVD tekent slechts aan dat de voorwaarden voor partijen om tot een IGO te mogen toetreden „redelijk en transparant” dienen te zijn. D66 meldt een toezegging te willen dat de keuzevrijheid van vrouwen om thuis te kunnen bevallen niet verdwijnt.

Ook het CDA lijkt te opteren voor een ‘akkoord, mits-benadering’; de partij wil dat Kuipers monitort dat verzekeraars in elke regio de twee financieringsopties blijven aanbieden.

Scepsis en weerstand tegen Kuipers voorstel is er vooral bij SP en BBB. Ook PvdA en GroenLinks zijn nog niet helemaal overtuigd, maar beide fracties gaan niet zover dat ze Kuipers voorstel zonder meer afwijzen. De PvdA vraagt zich af of de samenwerking tussen de eerste- en de tweedelijnsverloskunde het afgelopen decennium niet dermate is verbeterd dat de noodzaak om overal in het land te komen tot geïntegreerde praktijken is verminderd. De partij zegt ook te weten dat binnen veel IGO’s de kosten nog steeds monodisciplinair worden verdeeld, wat de vraag oproept wat dan nog de meerwaarde ervan is.

Ook vraagt de PvdA hoe het zit met de contracteerplicht van verzekeraars en of die er straks mee wegkomen als ze de geboortezorg alleen nog bij IGO’s inkopen. GroenLinks lijkt alvast het zekere voor het onzekere te nemen door te informeren welke mogelijkheden toezichthouders straks hebben om in te grijpen „als toch blijkt dat verloskundigen door IGO’s uit de markt worden gedrukt.”

De SGP wil dat Kuipers in elk geval waarborgen treft om te voorkomen dat de verloskundige straks overal uit de wijk is verdwenen. Ook dringt de partij er bij Kuipers op aan dat gezinnen straks kunnen blijven kiezen voor een verloskundige „met dezelfde levensovertuiging of achtergrond.”

Kuipers moet nu eerst schriftelijk reageren op de inbreng van de fracties. Mogelijk volgt daarna nog een tweede ronde of een debat, maar tot die tijd ligt de besluitvorming stil.