Abu Dhabi kiest nu openlijk voor Assad
Raad eens wie er op bezoek was in de Verenigde Arabische Emiraten, afgelopen vrijdag? De rode loper in Abu Dhabi ging uit voor niemand minder dan Bashar al-Assad, de president van Syrië. Het was zijn eerste bezoek aan een ander Arabisch land sinds het begin van de oorlog in Syrië in 2011. In al die jaren bezocht hij alleen Rusland en Iran.
Het bezoek van Assad aan de Emiraten is om diverse redenen opmerkelijk. Allereerst omdat het een teken is dat de relaties tussen Syrië en de andere Arabische staten steeds verder aan het normaliseren zijn. Eerder al werden diplomatieke banden in ere hersteld. Nu achtte Mohammed bin Zayed al-Nahyan, de leider van de Emiraten, de tijd blijkbaar rijp voor een persoonlijke ontvangst. Het lijkt niet meer dan logisch dat andere staten snel in de sporen van de Emiraten zullen volgen. Assad hoort er, ondanks de zeer bloedige oorlog in zijn land, blijkbaar weer bij.
De tweede reden waarom het bezoek van Assad opmerkelijk is, is vanwege de oorlog in Oekraïne. Immers: hoe heeft Assad de laatste jaren in het zadel kunnen blijven? Inderdaad, alleen dankzij de steun van Rusland en, in mindere mate, Iran. Assad heeft er wel zijn onafhankelijkheid voor moeten opgeven. Hij is soms weinig meer dan een marionet van Poetin. In die rol was hij zo ongeveer het enige staatshoofd dat de Russische inval in Oekraïne steunde.
Nu de Emiraten Assad ontvangen, geven ze daarmee de boodschap af dat de manier waarop zowel Assad als Poetin politiek bedrijft, zo slecht nog niet is. Dat past in het buitenlands beleid van de Emiraten, want dat beleid is er al jaren op gericht om autocraten aan de macht te houden ten koste van democratische en (als gevolg) vaak islamistische oprispingen. Liever een sterke man aan het roer met wie je kan praten, dan chaos als gevolg van de stem van het volk, zo redeneren ze in Abu Dhabi.
Met die redenering kiezen ze niet alleen voor Assad, maar indirect ook voor Poetin. Niet voor niets hebben de Emiraten nog steeds de inval in Oekraïne niet veroordeeld; daarachter zit een uitgebalanceerde politiek die het land steeds verder in Russische richting voert.
En dat brengt ons bij de derde opmerkelijke reden van Assads bezoek aan de Emiraten: de Emiraatse kroonprins vindt het bezoek blijkbaar zo belangrijk dat hij daarmee willens en wetens de relatie met de Verenigde Staten op de proef stelt. De VAE zijn samen met Saudi-Arabië nog altijd de belangrijkste partners van de VS in de Golf, maar de Amerikanen kunnen het niet over hun kant laten gaan dat de Emiraten nu openlijk Assad ontvangen – dezelfde Assad die zij zwaar sanctioneren.
En evenmin kunnen ze het laten passeren dat de Emiraten steeds vaker voor de Russen kiezen. In Washington gaan er dan ook al stemmen op om ook de Emiraten sancties op te leggen. Wat, als dat inderdaad gebeurt, de Golfstaten in versneld tempo in de wijd open armen van Moskou zal drijven.