Goud converseerde met prins Bernhard op 31 maart 1984, een dag die de Krabbendijkenaar als een van de hoogtepunten uit zijn leven beschouwt. Op Gouds initiatief werd in Waarde een monument opgericht op de plaats waar op 11 april 1944 een Engelse bommenwerper neerstortte. De prins kwam het gedenkteken onthullen.

„Het plan kwam ineens bij me op”, zegt Goud. „De voorbereidingen waren al ver gevorderd. De piloot zou komen, nabestaanden van de andere bemanningsleden, oud-verzetsstrijders. En de koninklijke luchtmachtkapel kwam gratis. Toen dacht ik: Eigenlijk zou prins Bernhard het monument moeten onthullen.”

De burgemeester gaf hem weinig kans, zo kort van tevoren. Maar Goud schreef aan de prins: Waarde is maar een klein dorpje, „maar ons aller geliefde Commissaris der Koningin Jhr. de Casembroot placht in zijn leven weleens te zeggen: Indien Nederland zonder Waarde was, zou het Waardeloos zijn.” Vergezeld van begeleidende schrijvens van de burgemeester en de commissaris der Koningin ging het epistel naar Soestdijk. Het antwoord liet niet lang op zich wachten. De prins, nauw verbonden met alles wat aan de Tweede Wereldoorlog herinnerde, zou komen.

„Maar dan moet er opeens van alles geregeld worden, soms dwars door je eigen plannen heen. Er kwam hier een kolonel op bezoek om alles voor te bereiden. Ik zei: Ik ben maar een gewone dorpsjongen. Hij antwoordde: Doet u gewoon zoals u nu doet. Als u verwaand gaat lopen doen, negeert de prins u.”

Goud was nog geen vijf jaar toen het vliegtuig in Waarde neerstortte, maar het maakte een onuitwisbare indruk op hem. De Lancaster van de RAF had deelgenomen aan een bombardement op het station van Aken. Boven Brabant werd een brandstoftank in een van de vleugels geraakt door Duits afweergeschut. De vleugel brak af.

Zes van de zeven bemanningsleden sprongen uit het vliegtuig. Vijf van hen verdronken in de Westerschelde; marconist Jones kwam behouden aan land. Piloot Moore werd door een explosie uit het toestel geslingerd en dat redde zijn leven. Een boom brak zijn val. Zijn vliegtuig verwoestte vier huizen. Drie burgers kwamen om; enkele anderen raakten gewond. De Duitsers namen de twee overlevende bemanningsleden gevangen. Ze wilden Moores arm amputeren, maar een Nederlandse chirurg wist dat te voorkomen.

Een naam op een vliegtuighandschoen, gevonden door een inwoner van Waarde, zette Goud op het spoor van de piloot. Hij liet Moores naam uitzenden in een opsporingsbericht via de BBC. Kort daarna kwam er een brief: „I was the pilot of the Lancaster that crashed in Waarde.”

Moore onthulde het monument samen met prins Bernhard. Vooraf reed Goud de prins van Kruiningen naar Waarde. „Onderweg wees de prins enthousiast op een vrouw in Zeeuwse klederdracht. Dat is mijn moeder, zei ik. Toen moest ik bij haar stoppen. Met beide handen schudde hij haar de hand.”

Commando’s kwamen in glijvlucht van de toren in Waarde om de prins de schaar te overhandigen waarmee hij de parachute van het gedenkteken kon verwijderen. „Hij bleef praten, hij bleef rondkijken, uiteindelijk bleef hij veel te lang, maar hij zei tegen zijn adjudant: Bestel maar een helikopter, dan halen we het tijdsverlies daarmee in. Het was een geweldige dag.”

voetnoot (u17(Dit is de laatste aflevering van een serie interviews met mensen die prins Bernhard persoonlijk hebben gekend.