Twee touringcars rijden rond acht uur het parkeerterrein van Sporthal De Dreef op. In beide bussen zitten Oekraïense vluchtelingen. De bus met mensen uit het dorpje Reya blijft hier, de andere rijdt door naar Sint-Annaland.

Buiten staat een heus welkomstcomité. Burgemeester Nieuwenhuis, leden van de hersteld hervormde Elimkerk en Rode Kruisvrijwilligers staan klaar. Maar ook Oekraïense Nederlanders zijn van de partij. Als de bus leegstroomt, is het een kluwen van omhelzingen.

Verdriet is er ook. De meeste vaders en broers bleven gedwongen thuis achter.

Uren wachten

Janine van Dijke, een Zeeuwse die veel contacten heeft in Oekraïne en de taal spreekt, begeleidde de groep naar Nederland. Donderdagochtend vertrokken ze van de Poolse grens en nu komt de groep uit Reya aan op de voorlopige eindbestemming in Waddinxveen.

Van Dijke heeft de reis als „enerverend” ervaren. „Eerst moesten de Oekraïners uren wachten aan de Poolse grens. Toen volgde de lange busreis. Zeker ook voor de kleine kinderen was dat heel vermoeiend. Neem daarbij de spanning over de achtergebleven familie. Het breekt mijn hart dat deze scheiding nodig is.”

De groep ziet bij aankomst gelukkig wat bekende gezichten. Bijvoorbeeld Arno Kortleven, een Nederlander die al jaren in Oekraïne woont en lid is van de kerkelijke gemeente in Reya. Hij reed recent al met zijn gezin naar Nederland en hoopt klaar te staan voor de groep. „Ik spreek Nederlands, Oekraïens en Russisch, en ken ook de cultuurverschillen.”

Welkom in Nederland

„Dat de groep nu hier is, ontroert me enorm”, vertelt Janette Harskamp als de vluchtelingen in de sporthal zijn. Harskamp zette zich de afgelopen dagen in om de mensen uit Reya in Waddinxveen onder te brengen. Ze voert het woord namens de Waddinxveense familie Vos, die veel in Reya komt en het initiatief nam voor het ophalen van de vluchtelingen.

Toen de oorlog uitbrak, was er veel contact over en weer, vertelt Harskamp. „Vos zei toen spontaan tegen zijn Oekraïense vrienden: „Als het echt gevaarlijk wordt, zijn jullie welkom in Nederland.””

Gevaarlijk werd het al snel. Harskamp: „Toen er een bom insloeg vlak bij Reya, zat de schrik er goed in.” Gemeenteleden zochten contact met Vos, die doorhad dat de groep te groot was om als gezin op te vangen. Hij schakelde ds. J. R. van Vugt van de Elimkerk in. „Toen ik woensdagavond een telefoontje kreeg van de familie Vos, waren de vluchtelingen al op weg”, zegt ds. Van Vugt. „Ik realiseerde me dat we als kerkelijke gemeente de opvang niet alleen konden regelen, en heb daarom de stoute schoenen aangetrokken en de burgemeester een appje gestuurd. Die zei gelukkig direct: „We gaan dit fixen.” Zodoende kunnen de vluchtelingen nu in ieder geval een week hier blijven.” Daarna kijken de Waddinxveners verder.

Boxen en kinderwagens

Sporthal De Dreef is donderdag in minder dan 24 uur omgetoverd tot een noodopvang. Er ligt zwart zeil op de vloer. Veldbedden zijn gegroepeerd rondom houten afscheidingen, zodat de gezinnen wat privacy hebben. Daarnaast is er een „woongedeelte” gecreëerd, met een aantal zitjes. Ook aan de kinderen is gedacht: er staan boxen en kinderwagens, en dozen met puzzels, spelletjes en boeken.

„Die huiselijke elementen laten heel mooi zien hoe de hele samenleving in actie komt”, aldus Renske van Dijk, coördinator van het Rode Kruis. Met een team zorgde zij ervoor dat de sporthal vandaag 51 mensen een plaats kan bieden. „Wij staan de hele week klaar, maar we verwachten dat de vluchtelingen eerst willen slapen na hun lange reis”.

Niet alleen in Waddinxveen komen vandaag Oekraïners aan. Door heel Nederland zijn er kerken die mensen ophalen vanaf de Poolse grens. Zo arriveren er vandaag groepen uit Oekraïense zustergemeenten in het al genoemde Sint-Annaland, maar ook in IJsselmuiden en Nunspeet.