De vraag: Hevige ruzies en drie dagen zwijgen
Mijn man en ik kunnen over kleine dingen nogal ruzie krijgen. Soms schreeuwen we tegen elkaar en daarna zwijgen we zomaar drie dagen. Vaak weten we later niet meer waar de ruzie over ging. Is dit normaal? Wat kunnen we hieraan doen?
Moed
Wat je schrijft, is dat je naast het gedoe tussen jullie je ook nog afvraagt of het normaal is. Het is schaamtevol om ruzie te hebben. En schaamte doet verbergen. Daardoor weten we niet of anderen deze problemen nu ook hebben. Ik denk dat veel mensen het echter zullen herkennen. Zeker als je belangrijk bent voor elkaar, als je elkaar na aan het hart ligt. Als het je koud laat wat de ander doet en vindt, dan heb je minder ruzie, maar dan heb je sowieso minder samen.
Het is een hele opgave om intiem samen te leven, je huis, je portemonnee, je bed en je tijd te delen. Dat je als man en als vrouw hetzelfde wilt op hetzelfde moment is niet vanzelfsprekend. In het begin van een relatie hebben we nog sterk de neiging om te kijken naar waar we hetzelfde in zijn. Maar in de loop van de tijd komen verschillen naar voren. En dan gaat het een beetje kraken, botsen. Als je altijd toegeeft en je punt niet vast durft te houden, bouw je een negatieve hypotheek op. Ik kom mensen tegen bij wie het ineens op is. En dan ligt er een rekening van jaren.
Het is van belang om de emotie te laten zakken en daarna de dingen te bespreken. Daar is tijd voor nodig. Ik hoor ook vaak van echtparen dat ze er wel uitkomen als ze de tijd en de aandacht voor elkaar hebben. Als ze even zonder kinderen samen weg zijn. Niet afgeleid door werk of schermen. Tijd voor mild en respectvol overleg. Respect voor de visie van de ander.Het vergt moed om dingen te bespreken waarbij de gevoelens zomaar weer op kunnen laaien. Ik denk dat daar het drie dagen zwijgen vandaan komt. Je bent bang om weer ruzie te krijgen en je wenst de vrede te bewaren. In feite wil je het allebei zo graag goed houden. Daarnaast speelt onze koppigheid, als we eerlijk zijn. We krijgen graag gelijk. Uitpraten is belangrijk, met de nadruk op elkáár laten uitpraten. Het helpt als je eerst een tijdje stilstaat bij de mening en gedachten van de een en daarna bij die van de ander. Praat om beurten. Stel je eigen reactie uit tot je goed begrepen hebt hoe het voor de ander ligt. Harder gaan praten en schreeuwen betekent dat je je niet gehoord voelt. Ondertussen maakt schreeuwen het juist veel moeilijker om elkaar te horen.
Emotionally Focused Therapy sluit erg goed aan bij het probleem dat jullie beschrijven. Er zijn goede boeken en cursussen te vinden. Kom je er niet uit, zoek dan EFT-relatietherapie. Zet zelf de stap om het zwijgen te doorbreken. Opmerkelijk vind ik dat we in het klassieke huwelijksformulier niet aan elkaar trouw beloven, maar voor God en de gemeente. Als je het gevoel hebt dat je niet als eerste wilt toegeven, is het goed om aan deze belofte te denken.
Rien Geluk, systeemtherapeut Eleos