Worsteling

Moeilijk voor je dat je van je moeder niet de steun ontvangt die je nodig hebt. Ik weet natuurlijk niet de precieze situatie, maar wellicht valt het niet direct op dat je dochtertje autisme heeft en denkt je moeder daarom dat het wel meevalt. Je bent zeker niet de enige ouder die zijn netwerk moet overtuigen. Op de site van autismejongekind.nl zie je die worsteling beschreven: ouders hebben een niet-pluisgevoel, maar kunnen dit niet altijd onderbouwen en de omgeving denkt dat het wel meevalt. Daarnaast is autisme bij jonge meisjes doorgaans moeilijker te herkennen, omdat de kenmerken subtieler aanwezig zijn. Vaak wordt het ouders gaandeweg duidelijk dat hun kind zich anders ontwikkelt dan leeftijdgenoten en dat het andere behoeften heeft. Je merkt bijvoorbeeld dat je dochter anders contact maakt, moeite heeft met het verwerken van prikkels, steeds op dezelfde manier speelt of extreme emoties en driftbuien heeft. Ze heeft waarschijnlijk meer dan leeftijdgenoten baat bij structuur en rustmomenten om opgedane prikkels te verwerken.

Ik weet niet of je het ziet zitten om een gesprek met je moeder aan te gaan? Je kunt daarin aangeven dat je begrijpt dat zij denkt dat het wel meevalt, omdat autisme bij meisjes moeilijker te herkennen is, maar dat uit de onderzoeken gebleken is dat ze autisme heeft. Het komt ook voor dat een kind met autisme zich bij anderen anders gedraagt dan thuis. Dat kan ook tot onbegrip leiden. Wellicht heeft de school een folder of een website die je kunt aanbevelen bij je moeder, waardoor ze misschien toch wat dingen herkent bij haar kleindochter? Ook de eerdergenoemde website biedt informatie over (vroeg)signalering van autisme.

Geef vanuit een ik-boodschap aan dat je het moeilijk vindt dat ze je dochter niet lijkt te accepteren zoals ze is en vraag haar hoe dat komt. Probeer je behoeften te benoemen: „Ik zou het fijn vinden als…” Mocht je een gesprek te lastig vinden, dan kun je ook aan de hand van concrete situaties die zich voordoen aangeven wat je dochtertje in de betreffende situatie helpt of waarom ze zich gedraagt zoals ze op dat moment doet. Op die manier druppel je steeds stukjes informatie en maak je het niet te groot door er een heel gesprek over te beginnen.

Probeer afspraken te maken over de dingen die bij oma belangrijk zijn voor je dochter om haar structuur te bieden (als je merkt dat ze dat nodig heeft). Om een voorbeeld te noemen: misschien kan oma voortaan vast het speelgoed klaarzetten waar je dochter graag mee speelt?

Hopelijk helpt dit je moeder om langzamerhand in te zien wat je dochtertje nodig heeft en waar ze baat bij heeft.

Lianne de Vries, werkzaam geweest als sociaalpedagogisch hulpverlener