„De risico’s van zonne-klimaatengineering worden slecht begrepen en kunnen nooit volledig bekend zijn”, schetst initiatiefnemer Frank Biermann het probleem. Hij is hoogleraar aan het Copernicus Instituut voor Duurzame Ontwikkeling van de Universiteit Utrecht.

Het blokkeren van zonlicht zou in theorie kunnen door in de stratosfeer massaal kleine deeltjes te sproeien. Die zogeheten aerosolen kunnen dan het binnenkomende zonlicht terugkaatsen. Het idee is dat hierdoor de opwarming van de aarde vermindert - of zelfs helemaal stopt.

Voorstanders van dit soort technologieën wijzen erop dat het landen tot nu niet lukt om klimaatverandering effectief tegen te gaan door de uitstoot van broeikasgassen te verminderen. Daarom zou een plan B nodig zijn. Biermann en zijn medestanders vinden echter dat het nastreven van dit soort technieken „het huidige mondiale klimaatbeleid alleen maar zal vertragen en doen ontsporen”. Ze hebben er ook geen enkel vertrouwen in dat het op een manier kan worden toegepast die wereldwijd eerlijk is.

„Wij zien zonne-klimaatengineering als onmogelijk om eerlijk en effectief te reguleren in het huidige internationale politieke systeem”, schrijven de wetenschappers. Als dit soort technologie zou worden ingezet, dan zou dat waarschijnlijk heel uiteenlopende effecten hebben op verschillende regio’s, waarschuwen ze. „Er zijn ook onzekerheden over de effecten op regionale weerpatronen, de landbouw en de voorziening in basisbehoeften als voedsel en water.”

Vanwege alle risico’s en onzekerheden is een hard verbod op zijn plaats, vinden de ondertekenaars. Zij vinden dat ook geen buitenexperimenten gedaan mogen worden met dergelijke technieken. Daarnaast zijn ze tegen publieke financiering voor projecten die op deze manier het klimaat beïnvloeden en tegen patenten op dit terrein. Ze willen zo een einde maken aan „de sluipende normalisering van deze speculatieve technologie in klimaatdebatten”.