De waterschappen hebben eerder dat bedrag moeten overmaken aan de rechtsopvolger van STVM, MilieuTech, omdat ze vervuild slib zouden hebben geleverd aan de installatie. Uit nieuwe informatie blijkt volgens de waterschappen dat hun geen blaam treft. Ze beginnen nu juridische procedures om het geld terug te vorderen.

Om het zuiveringsslib verantwoord te laten verwerken, sloten de waterschappen in 1993 een overeenkomst met STVM, die voornemens was een nieuwe slibverbrandingsinstallatie te bouwen en te exploiteren. Sinds de ingebruikname van de verbrandingsinstallatie op de Boeldershoek in 1994 waren er volop problemen. Uiteindelijk ging de installatie kapot en in 1997 volgde het faillissement van STVM. Volgens MilieuTech was dat het gevolg van het slib dat de waterschappen aanleverden. MilieuTech kreeg in de arbitrageprocedure de schadevergoeding toegewezen. De Overijsselse waterschappen moeten dit bedrag de komende jaren op de burgers verhalen.

Groot Salland en Regge en Dinkel vinden nu dat dit vonnis moet worden herroepen, aldus dijkgraaf dr. S. Schap vrijdag. De schappen hebben recent inzage gekregen in delen van de administratie van het voormalig STVM. Die zijn door de curatoren van Verwerkingsinstallatie Twente & Co., die STVM overnam, beschikbaar gesteld.

Uit de gegevens blijkt volgens de waterschappen dat de temperatuur in de oven nooit hoger is geweest dan 1300 graden Celsius in plaats van de door MilieuTech genoemde 1600 graden. De oven kan dus nooit door de hoge temperatuur kapot zijn gegaan. Groot Salland en Regge en Dinkel zeggen dat STVM mogelijk zelf verantwoordelijk is voor het faillissement. Bij de bouw van de installatie zou ook slecht gemetseld zijn en de oven werd te snel op- en afgestookt, zo blijkt uit de nieuwe gegevens.