Het centrum, aangesloten bij de Christelijke Gereformeerde Kerken, staat zondag met een herdenkings- en dankdienst stil bij het vijftigjarig jubilieum. Vijf vragen aan de gemeentepredikant, ds. A. Th. van Olst.

Wat waren hoogtepunten in de achterliggende vijftig jaar?

„Het begon in 1972 met een evangelisatiepost vanuit de christelijke gereformeerde kerk in Eindhoven. In 1982 werd ds. K. Groeneveld bevestigd als predikant van de kerkplanting. Daarvoor diende hij als evangelist. De instituering als zelfstandige gemeente volgde in 1992. Mijn voorganger was een pionier-evangelist. Hij werkte met grote campagnes, flyers, tentevangelisatie en luidsprekers op de auto. Zo is er stap voor stap een gemeente ontstaan.

In 2014 nam ds. Groeneveld afscheid, het jaar daarop werd ik predikant van de gemeente. Het was voor de gemeente altijd spannend om financieel rond te komen. De gemeente is in de afgelopen vijftig jaar gestaag gegroeid. Momenteel zitten we op een doorsnee zondagochtend met honderd mensen. De Heere heeft voor de gemeente gezorgd. Daarom overheerst dankbaarheid.”

Hoe bereikt u Belgen met het Evangelie?

„Ik zie gemeenteleden als lichtdragers die naar buiten uitreiken. Daar wil ik hen in voorgaan. We werken niet met grote campagnes, die werken nu niet meer. We ontvangen schoolklassen, leggen contacten in de wijk, moslims komen langs. Daarbij moeten de diensten verstaanbaar zijn. Collega’s of buren die met gemeenteleden meekomen moeten de dienst kunnen begrijpen. Ik noem dat ongedwongen missionair zijn.

We geloven dat de Heilige Geest harten opent. Door de jaren heen is mij opgevallen dat bij de meesten God vaak al lang begonnen is voordat er contact met de gemeente is. Als mensen hier binnenstappen, zijn ze vaak al zoekende.”

Wie komen naar het centrum? Mensen met een Belgische of met een migrantenachtergrond?

„Beide groepen vinden de weg naar de gemeente. We richten ons niet op een specifieke doelgroep. We hebben ook leden met een rooms-katholieke en een evangelische achtergrond. We zijn een multiculturele gemeente, maar proberen het Vlaamse karakter te bewaken. Dat is weleens lastig, omdat ikzelf Nederlands ben en ook Nederlanders uit de gereformeerde gezindte vanwege hun studie of baan in België terechtkomen en zich aansluiten bij ons.”

Hoe beïnvloedt Covid het evangelisatiewerk en de gemeente?

„We houden ons uiteraard aan de maatregelen. Die zijn in België bij wet door de overheid ingesteld. Ondertussen mogen gemeenteleden weer zonder aanmelding vooraf naar de dienst komen, maar er gold ook een tijd een verbod op erediensten.

De ruimte die we krijgen, benutten we optimaal. Als het jeugdwerk niet binnen mag, doen we het gewoon buiten, in een grote tent. Tegelijk zijn de huiskringen stil komen te liggen, die voor de opbouw van de gemeente belangrijk zijn. Wie aan de rand van gemeente zit, is nu moeilijker te bereiken. Aan de andere kant zijn er ook nieuwe mensen vaste bezoekers van de gemeente geworden en hebben twee personen belijdenis van het geloof afgelegd. Daaruit blijkt de trouw van de Heere.”

Hoe ziet de toekomst van de gemeente eruit?

„”Houdt wat u hebt”, staat boven de gemeente geschreven. Het Evangelie geven we door aan de volgende generatie. Ik zie ook een ontwikkeling waarbij de focus verschuift van de voorganger naar wie we als gemeente zijn. We hebben een kerkelijk opbouwwerker in dienst die de gemeente helpt in het vormgeven van het gemeenteleven. Leden krijgen meer verantwoordelijkheid. We willen hen toerusten om vrijmoedig als christen te leven en waar mogelijk van het Evangelie te getuigen. De voorganger is er om de heiligen toe te rusten tot dienstbetoon. Daarmee hebben we niet één maar wel honderd evangelisten.”