De Thaise predikant (32) werkt in het dorp Noon Suung, waar zo’n 12.000 inwoners leven. Het ligt in het veelal arme Isaangebied in noordoosten van Thailand.

Ds. Zimpraset Wirayut is twee jaar getrouwd en zijn vrouw is zeven maanden zwanger. Hij behaalde afgelopen zomer zijn bachelor theologie aan de Bijbelschool in Bangkok.

Na zijn studie werd hij door de Evangelical Fellowship of Thailand, een protestantse Thaise kerk, uitgezonden naar zijn geboortedorp, om daar een pioniersgemeente op te richten. De reden dat ds. Wirayut hierheen werd gezonden, was omdat er al een aantal christenen in het dorp was. „Zij moesten ver reizen om naar een kerk te kunnen. In Thailand is dat niet voor iedereen even makkelijk. De meesten hebben geen auto of geld”, aldus ds. Wirayut.

Markt

Op een zondag komen er zo’n vijftien mensen, inclusief kinderen, naar de gemeente. Naast de zondagse eredienst is er elke vrijdag een Bijbelstudie. Ook gaan de gemeenteleden er regelmatig ’s zaterdags met elkaar op uit om het Evangelie te delen op de markt.

„Ik heb leiding over de mensen die naar de kerk toekomen, maar ook over het evangeliseren. Ik preek en leg bezoeken af aan de mensen”, vertelt ds. Wirayut.

„Eigenlijk ben ik verantwoordelijk voor heel veel. Zo zet ik ook elke zondag de stoelen klaar, veeg ik het gebouw leeg en maak ik de wc’s schoon. Kortom, ik draag zorg voor zowel de mensen als voor het gebouw.”

Ds. Wirayut geeft aan dat er jaren terug in zijn geboortestad veel vijandigheid was tegen het christelijk geloof. „In het verleden is er zelfs een zendeling vermoord.”

„Helaas bestaan de kerken die er toen waren, niet meer”, aldus de predikant. „De ene gemeente is gestopt vanwege een conflict over geld; iets wat in Thaise kerken niet ongewoon is. De andere gemeente kreeg een stukje grond in een nabij gelegen dorp, waarvandaan de meeste mensen destijds kwamen. Zo verdwenen ze beide uit Noon Sung.”

Geesten

In de afgelopen maanden ervoer de gemeente waar ds. Wirayut dient nog geen tegenstand. Ds. Wirayut: „Veel Thaise dorpsgenoten vereren geesten en vermengen dat met volksboeddhisme. Hoewel ze wel weten dat we christen zijn, merken wij gelukkig nog niet dat we onder druk worden gezet. Het is mijn missie om over Jezus te vertellen, het Woord te openen en er alles aan te doen om discipelen te maken.”

Tegelijkertijd benadrukt ds. Wirayut dat het hem, ondanks zijn inspanning, niet gaat om zijn eer. Hij haalt de woorden aan van 1 Korinthe 3:6: „Ik heb geplant, Apollos heeft natgemaakt, maar God heeft de wasdom gegeven.”

Voor hem geeft deze tekst troost: hij mag zaaien en doen wat in zijn vermogen ligt, maar uiteindelijk is de groei niet van hem afhankelijk. „Die zal God geven.”

Getallen

Wanneer het over zijn verwachting voor dit jaar gaat, borrelen er bij ds. Wirayut geen getallen op met betrekking tot uitbreiding van de gemeente.

Ds. Wirayut: „Ik zal dit nieuwe jaar werken zoals ik altijd werk. Dat betekent dat ik mensen binnen en buiten de kerk vertel over het christelijk geloof. Wanneer wij evangeliseren, zúllen er mensen gaan geloven.”

Hoeveel kerkgangers er dan precies bij komen, doet er dan niet toe, zegt de Thaise voorganger. „Ik verlang voor dit jaar dat we als gemeente Jezus blijven navolgen.”

De redactie sprak voorgangers van over de hele wereld om hen te vragen hoe zij het nieuwe jaar ingaan. Vandaag portret 1.