De geboren Arnhemmer begon zijn muzikale carrière als violist bij het Gelders Orkest. Na de oorlog kreeg hij een baan als violist en dirigent bij het orkest van Tuschinski in Amsterdam. Bekend en geliefd, maar niet echt beroemd, werd hij als dirigent van het Amsterdams Philharmonisch Orkest dat later opging in het Nederlands Philharmonisch Orkest. Het orkest speelde naast het Concertgebouworkest in het Concertgebouw.

De dirigentenfoyer in het Concertgebouw draagt zijn naam, mede omdat hij 0,7 miljoen euro doneerde voor de renovatie van het gebouw. Samen met zijn vrouw Margreet van de Groenekan riep hij in 1994 een fonds in het leven dat geldprijzen uitreikt aan jong muzikaal talent. Het echtpaar was nauw betrokken bij de ontwikkeling van jonge musici.

De uitreiking van de Kersjes van de Groenekan Prijs stond gepland voor donderdag, de dag van zijn overlijden, maar werd woensdag uitgesteld in verband met de gezondheid van Kersjes. De uitreiking, aan het Amstel Saxofoon Kwartet en het Rubens Kwartet, vindt waarschijnlijk pas in januari of februari plaats.

Kersjes wordt woensdag in besloten kring gecremeerd.