Het voormalig ChristenUnie-Kamerlid zag in de vijftien jaar dat hij in de landelijke politiek zat veel schrijnende situaties. Zo reisde hij in 2010 af naar Haïti nadat het land getroffen werd door een zware aardbeving. Voordewind is nu speciaal ambassadeur voor hulporganisatie ZOA. Daar werkt hij momenteel mee aan de kerstcampagne ”geef ons heden ons dagelijks brood”.

Wat veranderde er voor u toen u in maart 2021 de Kamer verliet?

„De chaos is verdwenen, en het ongeplande leven. Toen ik in de Kamer zat, kon ik doordeweeks niet voorspellen hoe laat ik thuis zou komen. Er waren regelmatig nachtelijke stemmingen, waardoor ik soms niet meer met de trein naar ons huis in Amsterdam kon, maar midden in de nacht een taxi nam. Bepaald geen negen-tot-vijfbaan dus. Desondanks was het een mooie tijd. Ik vond het een eer om in de Kamer te zitten. Ik heb me altijd met veel motivatie ingezet voor bijvoorbeeld vluchtelingen, godsdienstvrijheid en ontwikkelingssamenwerking. Tegelijkertijd ben ik blij dat ons leven nu redelijk geordend is en ik meer tijd heb voor mijn gezin. En dat mijn mobiel niet altijd meer hoeft aan te staan”

Hoe ziet uw werk eruit?

„Ik werk momenteel twee dagen per week als speciaal ambassadeur voor ZOA. Ik vertel het verhaal van ZOA, bijvoorbeeld in de media en in Den Haag. Daar probeer ik het beleid rond ontwikkelingssamenwerking te beïnvloeden. Af en toe ben ik nog fysiek in Den Haag, maar veelal lopen de contacten digitaal. Afgelopen week werd de begroting van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking in de Tweede Kamer besproken. Ik heb dan contact met Kamerleden en probeer op zo’n manier extra aandacht te vragen voor ontwikkelingssamenwerking. Verder ben ik bij ZOA woordvoerder rond grotere campagnes.

Hiernaast zet ik me in voor godsdienstvrijheid. Met de Stichting Jubilee Campaign zijn we bezig om via een resolutie in de VN de doodstraf op blasfemie en afvalligheid af te schaffen. Deze bestaat nu nog in twaalf landen. We proberen samen met de VN-ambassadeur voor Godsdienstvrijheid hiervoor een breed samenwerkingsverband te vormen met humanisten en met progressieve moslims.”

Waarom koos u voor ZOA?

„Ik voelde me altijd nauw betrokken bij vluchtelingen en ZOA kwam als eerste bij me met de vraag of ik met ze wilde samenwerken. Ik was al eens eerder in aanraking gekomen met ZOA. Als Kamerlid ben ik twee keer met hen op werkbezoek geweest, naar Irak en naar Jordanië. Ik ken ZOA als een professionele organisatie, één van de grootste van Nederland als het gaat om noodhulp en wederopbouw. Ik heb samen met mijn zoons weleens meegedaan met een actie van ZOA, Op de vlucht. We werden twee dagen behandeld als vluchteling. Ik herinner me vooral dat we streng werden aangepakt bij de checkpoints, dat het regende, en dat ik weinig heb geslapen; mijn luchtbed raakte na twee uur lek.”

Komt uw ervaring als Kamerlid van pas in uw huidige baan?

„Zeker. Bijvoorbeeld door het netwerk dat ik in mijn tijd als Kamerlid heb opgebouwd en de kennis die ik toen heb opgedaan. Maar het helpt ook dat ik in mijn tijd als Kamerlid veel van de landen waar ZOA werkzaam is bezocht heb. Denk aan conflictgebieden als Syrië, Congo en Zuid-Soedan. Ik ben in vluchtelingenkampen geweest en ik heb dus een indruk van wat vluchtelingen door moeten maken. Ze gaan me na aan het hart, omdat ze zo kwetsbaar en afhankelijk zijn. Vluchtelingen hebben niets misdaan, maar zijn het slachtoffer van een conflict of ramp. Ik voel een sterke motivatie om me voor hen in te zetten ”

Wat doet ZOA momenteel?

„Deze maandag start de kerstactie. Dit jaar vragen we aandacht voor de wereldwijde voedselcrisis. Die is de afgelopen jaren gestegen door een dodelijke mix van klimaatverandering, conflicten en lockdowns vanwege de coronapandemie. De nood is schrijnend. In Ethiopië is het aantal mensen dat honger lijdt in een jaar tijd verdubbeld tot 16,8 miljoen. Een deel van deze mensen bevindt zich in acuut levensgevaar door gebrek aan voedsel. Het thema van de actie is ”geef ons heden ons dagelijks brood”. Voor ons in Nederland is dagelijks brood een vanzelfsprekendheid. Voor mensen in Ethiopië, Congo of Afghanistan is deze bede een gebed op leven en dood.”