Voor de christendemocraten is het niet onbelangrijk wie de nieuwe voorzitter wordt. Hij zal de partij na het stevige pak slaag weer op de rails moeten krijgen. De nieuwe voorzitter is bepalend voor de partijkoers. Een van de kandidaten is Friedrich Merz, die al twee keer eerder een gooi deed naar het voorzitterschap en die evenzoveel keren het onderspit moest delven. De andere naam die rondzingt is die van Norbert Röttgen. Terwijl Merz bekend staat als conservatief, is Röttgen is meer een man van het politieke midden.

Omdat Merz qua ethische opvattingen bekendstaat als behoudend valt te hopen dat de partijleden voor hem gaan. Van beide kandidaten moet worden gezegd dat ze niet echt jong zijn, Merz is 65 jaar en Röttgen 56. Van een generatiewisseling zal bij de christendemocraten hoe dan ook geen sprake zijn. Het is de vraag of dat verstandig is.

Terwijl de CDU vooral met zichzelf bezig is, zijn de winnaars van de verkiezingen, de SPD, de FDP en de Groenen, voortvarend bezig een nieuwe regering te vormen. Na verkennende gesprekken ging half oktober het licht op groen voor onderhandelingen om te komen tot een zogenaamde stoplichtcoalitie.

Dat drie partijen een regeringscoalitie vormen is nieuw voor onze oosterburen. Er waren altijd hooguit twee partijen nodig om met een meerderheid in de Bondsdag te regeren. Nu dus drie, die qua opvattingen op diverse terreinen ver uit elkaar liggen. Het is dan geven en nemen.

FDP-voorzitter Christian Lindner wil dat zijn partij ervoor zorgt dat Duitsland niet naar links afdrijft. Hij heeft al voor elkaar gekregen dat een snelheidslimiet van de baan is. Ook een inkomensbelastingverhoging voor hogere inkomens komt er niet.

Omdat ook de FDP water bij de wijn moet doen, wordt er gesproken over een idee van de SPD om met overheidsgeld de bouw van 400.000 appartementen te financieren. Daarmee moet het woningtekort tot staan worden gebracht. En de pensioenen gaan met 5 procent omhoog.

Zo zijn er diverse compromissen gesloten die er toe leiden dat er straks een middenkoers wordt gevaren. Dat geldt alleen niet voor ethische kwesties. Daar zitten de drie partijen veel meer op één lijn. Zo wordt waarschijnlijk het abortus-reclameverbod geschrapt. Nu is het bij wet verboden dat artsen in het openbaar informatie geven over abortus. Zelfs aangeven dat je het als arts doet, kan al strafbaar zijn. Ook op het gebied van euthanasie kan verdere liberalisering worden verwacht. De CDU was bij deze zaken altijd een remmende factor, maar die is helaas niet van de partij.