„Zodra je een schilderij van de muur en uit de lijst haalt ziet het er opeens heel kwetsbaar uit”, zegt museumdirecteur Taco Dibbits. Volgens hem geldt dat ook voor De Nachtwacht, dat maar een paar centimeter dik is. „Je ziet het canvas, het houten raamwerk, het oogt ineens heel fragiel. Het is dus heel spannend om de achterzijde van het schilderij te kunnen zien. Dat kan normaal nooit.”

Aan de achterkant van het schilderij is een zogenaamd steundoek te zien, dat extra stevigheid moet bieden. Het steundoek van De Nachtwacht is uit 1975, na de beruchte mesaanval.

Deze fase van het onderzoek, dat onderdeel is van Operatie Nachtwacht, duurt tot en met 23 november. Operatie Nachtwacht begon in 2019 en is het grootste en meest innoverende onderzoek ooit naar Rembrandts meesterwerk. De onderzoekers werken in een glazen ruimte, waardoor het publiek het proces kan volgen en het zeventiende eeuwse schilderij kan blijven zien. De resultaten vormen de basis van de restauratie van het doek.