Woeste windvlaag spaart geen woning
Een huis is, als het goed is, een plek waar je je veilig voelt; waar je jezelf kunt zijn als je moe thuis komt; een soort toevluchtsoord in de grote boze wereld.
Zo legden de meeste bewoners van de Barendrechtse wijk Ter Leede zich woensdagavond waarschijnlijk ook nietsvermoedend thuis te ruste. Buiten was het guur, binnen was het knus.
Totdat ze ruw werden gewekt door het geluid van afknappende takken, kapotslaande dakpannen en brekend glas, soms slechts een handbreedte verwijderd van hun veilige bed. Weg was de veiligheid, verdwenen was de beschutting, verdampt was de warmte van de gezelligheid thuis. De woeste windvlagen forceerden zich een weg tot de harten van de huizen.
Als het erop aan komt, is het lastig om de grote boze wereld buitenshuis te houden. Muren kunnen zijn geweld soms niet stuiten.
Maar niet altijd komt hij met veel geraas een huis binnengevallen. Soms sluipt hij ook binnen via een tochtgaatje, tot in het diepste plekje van het hart.
Met veel geweld of zonder kabaal, waar de wind binnendringt, doen hij zijn verwoestend werk: stelen knakken, schoonheid gaat verloren. En een getroffene kan dan zomaar op een puinhoop komen te zitten.
Bekijk de fotoserie:
beeld ANP, Robin Utrecht
beeld ANP, Robin Utrecht
beeld ANP, Robin Utrecht
beeld ANP, Robin Utrecht
beeld ANP, Robin Utrecht
beeld ANP, Robin Utrecht
beeld ANP, Robin Utrecht
beeld ANP, Robin Utrecht
beeld ANP, Robin Utrecht
beeld ANP, Robin Utrecht
beeld ANP, Robin Utrecht
