Ronnie Floyd heeft een lange, indrukwekkende staat van dienst binnen de Conventie van Zuidelijke Baptisten, de grootste protestantse denominatie in Amerika. Hij diende jarenlang de Cross Church in Springdale, een megakerk in de staat Arkansas. Van 2014 tot 2016 was hij president van de conventie en daarmee het gezicht van de Zuidelijke Baptisten naar buiten. Voorjaar 2019 trad hij aan als voorzitter van het uitvoerend comité, zeg maar het dagelijks bestuur van de conventie. Vorige week donderdag deelde hij per brief mee per 31 oktober die functie neer te leggen.

Directe aanleiding voor het aftreden van Floyd is dat hij ernstig bezwaar heeft tegen het besluit van de Raad van Toezicht van het uitvoerend comité, om de omstreden geheime stukken toch ter hand te stellen aan de onafhankelijke commissie die het seksueel misbruik onderzoekt. Het besluit om een dergelijke commissie te benoemen werd afgelopen voorjaar genomen tijdens de jaarvergadering van de Zuidelijke Baptisten. Volgens Floyd is het onjuist om notities van pastorale gesprekken en van overleggen met advocaten openbaar te maken. Dat leverde hem het verwijt op niet transparant te willen zijn.

Dat verwijt is niet nieuw. Vrij kort na zijn benoeming als voorzitter van het uitvoerend comité wees Rachael Denhollander tijdens een conferentie over zorg aan slachtoffers van seksueel misbruik met de beschuldigende vinger naar Floyd. Hij zou geprobeerd hebben om gevallen van misbruik door ambtsdragers binnen de baptistengemeenschap onder de pet te houden en daarbij slachtoffers en hun advocaten hebben geïntimideerd. Floyd weersprak die aantijgingen.

Uitlekken

Uit brieven en audiofragmenten die dit voorjaar uitlekten, bleek echter het gelijk van Denhollander. In een van de openbaar geworden geluidsfragmenten zei Floyd bovendien zich meer zorgen te maken over het behoud van de eenheid onder de baptisten dan over de slachtoffers. Vervolgens, in mei 2021, bleek uit meerdere interne klokkenluidersrapporten dat Floyd actief had geprobeerd onderzoek naar seksueel misbruik binnen de baptistengemeenschap tegen te werken. Floyd verklaarde daarop „niet dezelfde herinnering aan deze gebeurtenissen te hebben als dat openbaar was gemaakt”, maar de beschuldigingen wel serieus te nemen.

Floyds houding en aanpak van de crisis leidden tot grote onrust onder de Zuidelijke Baptisten. Van verschillende kanten werd aangedrongen op zijn aftreden.

In de discussie speelt op de achtergrond de vraag mee in hoeverre het comité een eigen koers ten opzicht van de conventie mag varen.

Op de jaarvergadering in juni van dit jaar viel het besluit om een onafhankelijke commissie onderzoek te laten doen naar de behandeling door het uitvoerend comité van gevallen van seksueel misbruik. Die commissie kreeg ook opdracht de rol van Floyd tegen het licht te houden.

In de maanden die volgden, waren er tal van discussies tussen het uitvoerend comité en de onderzoekscommissie. Belangrijke vraag daarbij was of de advocaten van het uitvoerend comité zich mogen beroepen op hun verschoningsrecht als de onderzoekers vragen om verslagen van gesprekken met hun cliënten. Floyd en een aantal leden van het uitvoerend comité zeiden wel het onderzoek te steunen, maar zij vinden dat de stukken geheim moeten blijven. In een open brief schreef hij op 1 oktober: „Net als bijna iedereen heb ik geen stem in de Raad van Toezicht, maar vanaf mijn knieën heb ik wel een stem in de hemel. Ik bid tot de God van de hemel om een wonder te verrichten dat ons allen zal verenigen.”