Een jaar later kwam mijn zwager erbij en maakten we door de nieuwbouw een flinke groei door. Tijdens de financiële crisis waren we weer terug bij af. Na rijp beraad hebben we de keus gemaakt om ons volledig op het restauratiewerk te richten. Bij mij speelde de voorliefde voor oude gebouwen mee. Die heb ik van thuis meegekregen. We hebben vroeger menige kerk en menig kasteel bezocht.

Achteraf blijkt de keuze voor de restauratie een goede te zijn geweest. Dat werk is veel stabieler en lucratiever. Het zijn de provinciebesturen die verantwoordelijk zijn voor de verdeling van de beschikbare subsidies. We zijn de afgelopen jaren gegroeid van twee naar zes man.

We repareren, herstellen en vervangen alle soorten steenachtige gevels en hebben inmiddels veel kennis opgedaan over de werkwijze van toen. Mede hierdoor ben ik nauw betrokken bij het opstellen van uitvoeringsrichtlijnen voor het overkoepelend orgaan van Monumentenwachten, stichting Erkende Restauratiekwaliteit Monumentenzorg. We werken in een relatief kleine sector. Daardoor hebben we steeds grotere projecten. Twee jaar geleden namen we de toren van de Bovenkerk in Kampen onderhanden. Sinds oktober vorig jaar zijn we bezig met de Grote Kerk in Zwolle. Naar verwachting zijn we rond 1 december klaar met de buitenkant. Dan kan het monument er weer vijftig jaar tegenaan. Er zijn weken dat ik iedere dag in de kerk kom. Steeds vaker wordt mijn tijd opgeslokt door het beoordelen van aanvragen, het maken van offertes en werkvoorbereiding. We denken vaak vooraf mee. Het is heel anders dan bij de nieuwbouw, waar een metselaar wordt geacht tussen de 700 en 800 stenen per dag weg te leggen. Bij ons heeft een metselaar met dezelfde inspanning met 25 stenen de hele dag werk. Er is minder druk, de focus ligt op kwaliteit. Je hebt eer van je werk en geeft prachtige bouwwerken door aan volgende generaties.”