Het gaat om een levensgroot middeleeuws Dalheimer kruis, vernoemd naar het Cisterciënzerinnenklooster van Dalheim, niet ver van Roermond in Duitsland. Het devotie-object is één van de oudste kunstschatten in de regio.

Afgelopen vrijdag vond een internationale expertmeeting plaats in de kathedraal. Deskundigen op het gebied van restauratie en middeleeuwse beeldhouwkunst bespraken de opknapbeurt.

De Roermondse Sint-Christoffelkathedraal was vervolgens het decor voor de aftrap van de restauratiecampagne van het kruis in de vorm van een oude, houten hooivork. Daarom wordt het een ”gaffelkruis” genoemd, want Gaffel is Duits voor hooivork. Het kruis heeft namelijk een bijzondere vorm, waarbij de kruisarmen geen rechte balk vormen, maar schuin omhoog steken. De kruisbalken zijn bovendien niet geschaafd, maar hebben een echte boomvorm als verwijzing naar de levensboom. De gaffelkruisen worden gelinkt aan de 14e-eeuwse Rijnlandse mystiek waarin Christus’ lijden voor de mensheid tot uitdrukking wordt gebracht.

Toen het klooster waar het kruis hing eind 18e eeuw in zijn bestaan werd bedreigd, laadden de zusters het Dalheimer kruis heimelijk op een kar, getrokken door een blind paard. De plaats waar de kar heen zou trekken, zou de nieuwe verblijfplaats zijn. Het paard hield uiteindelijk halt bij de Roermondse kathedraal, aldus de legende.

Het kruis verkeert in slechte staat en moet dringend worden opgeknapt. Door vocht, tocht en de inwerking van zonlicht laten de verflagen los. Vanaf komend voorjaar wordt het kruis in een speciaal gemaakte atelierruimte in de kathedraal gerestaureerd. Het publiek kan er meekijken naar de verrichtingen van restaurateur Arnold Truyen. De restauratie neemt volgens projectleider Rob Dückers drie tot vier maanden in beslag. De kosten van zo’n 35.000 euro moeten uit collectes en door subsidies worden betaald.