Recensie: Léon Berben speelt alle werken van Weckmann
Weckmanns ”Ach wir armen Sünder” – vroeger heb ik het stuk eindeloos beluisterd, vanaf een lp, gespeeld door Bernard Winsemius in Amsterdam: verrassend, levendig geluid. De afgelopen weken heb ik nog meer Weckmann gedraaid, en wel diens complete orgelwerk, uitgevoerd door Léon Berben.
Dat leverde een veelvoud aan boeiends op: majestueuze praeludia, speelse canzonen, mysterieuze toccata’s, en, niet te vergeten, virtuoze koraalbewerkingen. Bijvoorbeeld de variaties over het kerstlied ”Gelobet seyst du…” en over het catechetische ”Es ist das Heyl…”. Sweelincks kleurige perken groeien hier uit tot weelderige gaarden: overal schieten motieven op en kringelen melodieën voorbij. Een lust voor het oor!
Berben voert Weckmanns werken uit met veel versieringen en rubato’s. Dat eerste werkt prima; het tweede ook. Maar niet overal. De Frescobaldi-achtige toccata’s komen erdoor tot leven, maar de canzonen verliezen er hun lichtheid door en koralen hun zangerigheid. Gelukkig is dit ‘hollen en stilstaan’ niet overal storend: het ”Preambulum a 5” en de negen variaties over de Triniteitshymne ”O Lux…” klinken fascinerend, van begin tot eind.
Dat is mede te danken aan de instrumenten die Berben bespeelt. Vulden verschillende voorgangers –Zerer (1998/99), Davidsson (2006), Kelemann (2008), Kespohl (2019) en Venturi (2019)– hun Weckmann-cd’s met de klanken van een Schnitgerorgel, Berben toog naar het Stellwagenorgel (1637) van de Jakobikerk in Lübeck en naar het Schererorgel (1624) van de Stefanuskerk in Tangermünde. Hun diepe kleuren geven een prachtig patina aan deze edele muziek.
Matthias Weckmann – Complete Organ Works – Léon Berben; Aeolus (AE 11261); 2-cd; € 29,99; bestellen: www.aeolus-music.com
