De interventietroepen zijn bedoeld om als eerste ter plaatse te zijn op plekken in de wereld waar een gewapend conflict dreigt. Ook kunnen ze dienen als voorhoede voor vredesmissies en humanitaire operaties.

De Britse minister van defensie Geoff Hoon noemde de nieuwe gevechtseenheden van groot belang voor het toekomstige Europese veiligheidsbeleid. Volgens Henk Kamp, zijn Nederlandse ambtgenoot, krijgt de EU met de nieuwe pelotons ‘geloofwaardige, snel inzetbare en samenhangende strijdkrachtgroepen’.

De ministers wilden aanvankelijk niet meer dan negen gevechtseenheden opzetten, maar omdat zoveel landen troepen beschikbaar stelden, worden het er nu dertien. Daarvan zijn er altijd twee die binnen tien dagen aan een missie kunnen beginnen. Toen de ministers het plan voor de gevechtseenheden ontwikkelden, dachten ze in de eerste plaats aan missies in Afrika, maar volgens defensiespecialisten van de EU kunnen de eenheden overal ter wereld en op elke mogelijke ondergrond uit de voeten.

Vier grote landen (Italië, Frankrijk, Groot–Brittannië en Spanje) zetten in hun eentje een volledige gevechtseenheid op. De andere lidstaten opereren in verschillende samenwerkingsverbanden. Nederland vormt één gevechtseenheid met Duitsland en Finland en een andere met Groot–Brittannië.