„Maar ook gesloten jerrycans met de dop er nog op. We weten niet wat er in zit, daar moeten gespecialiseerde mensen naar kijken”, zei Huub Waterval, oprichter van Maas Cleanup, een samenwerkingsverband van Limburgse bedrijven en maatschappelijke organisaties. „We komen de meest bizarre dingen tegen.” Voorrang had echter het weghalen van plastic. „Want hoe langer dat blijft liggen, des te meer het verkruimelt. Kleine deeltjes stromen de zee in en komen zo uiteindelijk op ons bord terecht.”

Volgens Waterval stapelt het afval zich op voor de sluis in het Waalse Lixhe, vlak bij de Limburgse grens. Daar staat een grote kraan die het vuil uit het water zou kunnen halen. Maar dat gebeurt niet, aldus Waterval. De Belgen takelen enkele grote stukken eruit om te voorkomen dat de turbines beschadigd raken, maar laten de rest door het herhaaldelijk openen van de sluizen stroomafwaarts wegdrijven. In Zuid-Limburg is inmiddels een werkgroep opgericht die probeert in overleg met de Waalse overheid tot een oplossing te komen.

„De gevolgen van de overstroming zijn natuurlijk wat anders dan het reguliere afval dat hier aanspoelt. Maar we zien ook een groeiende beweging. Van mensen die snappen dat dit in de 21e eeuw niet meer kan”, aldus Waterval.

Op 18 september wordt een nieuwe grote schoonmaak gehouden, voor World Cleanup Day. In het kader daarvan wordt ook een petitie aangeboden aan de Tweede Kamer om de Maas als eerste Nederlandse rivier een beschermde status te geven.