Boskoop en boomkwekers zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Tot in de wijde omgeving van het Zuid-Hollandse dorp zijn coniferen, buxusstruiken en andere planten te zien, groeiend tot het moment van verkopen daar is. Op het bedrijf van Westdijk is het niet anders.

Over enkele jaren moeten de bomen en struiken plaatsmaken voor woningen. Al vijftien jaar weten de tien kwekers aan de Boezemlaan, onder wie Westdijk, dat er op hun land een wijk moet komen van ongeveer 450 huizen.

Westdijk: „Langzamerhand ontstond het idee om als kwekers een duidelijke rol te gaan spelen bij de ontwikkeling van de wijk. Wij willen graag betrokken blijven en weten wat er met onze gronden gaat gebeuren. Er moet iets moois komen, iets waar wij later trots op kunnen zijn. Als je projectontwikkelaars hun gang laat gaan, lukt dat niet. Zij zijn er in de eerste plaats op uit geld te verdienen. Kwaliteit en leefbaarheid van een wijk vinden ze minder belangrijk.”

Als voorbeeld noemt Westdijk de nieuwbouw die achter zijn kwekerij reeds te zien is: Waterrijk-Oost. „Omdat er verschillende projectontwikkelaars bij betrokken waren, is de wijk stukje voor stukje volgebouwd. Dat komt de samenhang niet ten goede. De gemeente heeft bij ons maar met één partij te maken: de coöperatie. De lijnen zijn kort en dat scheelt tijd en geld.”

Hoewel het volgens Westdijk niet om de „muntjes” gaat, kunnen de kwekers het geld wel goed gebruiken. „De meesten van ons hebben geen pensioen kunnen opbouwen. Voor de kwekers die willen verhuizen wacht een dure tijd. Ze moeten hier hun bomen afkweken en ergens anders een bedrijf opbouwen.”

Maar ook de gemeente is financieel beter uit met de kwekerscoöperatie, denkt Westdijk. „Ze kan meer goedkopere woningen bouwen, waardoor ze beter kan voldoen aan de behoefte van de Boskoopse bevolking.”

Voordat de coöperatie een feit was, zijn de kwekers heel wat keer bijeengekomen. „Het was niet makkelijk om ze allemaal voor het idee te winnen. Iedereen heeft zo zijn eigen mening en belangen. Wij zijn bestookt door projectontwikkelaars en het kan best verleidelijk zijn om toe te happen. Gelukkig is dat niet gebeurd. Ik heb er best wat nachtjes van wakker gelegen.”

Om de nodige deskundigheid in huis te halen, heeft de coöperatie contact gezocht met architecten, notarissen, juristen en stedenbouwkundigen. „De tekeningen worden nu eerst aan ons voorgelegd en wij kunnen zeggen of we het mooi vinden.”

De gemeente Boskoop is blij met het initiatief van de kwekers. Projectmedewerker ruimtelijke ordening A. Rotteveel: „Je kunt beter met één partij te maken hebben dan met tien verschillende. Ik ben blij dat de kwekers de bereidheid tonen om samen een mooie woonwijk te realiseren.”

Toch heeft de ambtenaar wel enige bedenkingen bij het plan. „Iedere kweker wil natuurlijk huizen op zijn land hebben, dat levert het meeste op. Maar er moet in de wijk ook ruimte komen voor bijvoorbeeld een voetbalveldje. Bovendien moet er voor elke gedempte sloot ergens anders water terugkomen. Een kweker zal het niet leuk vinden dat zijn land wordt afgegraven.”

De gemeente discussieert nog met de provincie Zuid-Holland over de dichtheid van woningen in de nieuwe wijk. Rotteveel: „Wij willen het dorpse karakter van Boskoop handhaven. Dat betekent ongeveer twintig tot dertig woningen per hectare. De provincie wil echter langs de RijnGouweLijn een hoge dichtheid van woningen, vooral in de buurt van de haltes. Dat betekent veertig tot vijftig huizen per hectare.” Een halte van de lightrailverbinding komt dicht bij de nieuwe wijk.

Ondanks de meningsverschillen tussen gemeente en provincie verwacht zowel Rotteveel als Westdijk dat het uiteindelijk goed komt met Waterrijk-West. Rotteveel: „Binnen drie jaar gaat de eerste heipaal de grond in.” Westdijk: „En dan maar hopen dat goed voorbeeld goed doet volgen.”