Volgens het Internationaal Atoomenergie Agentschap (IAEA) in Wenen verrijkte Zuid–Korea in 2000 een kleine hoeveelheid uranium zodanig dat het materiaal bijna geschikt was voor een atoomwapen.

De Zuid–Koreaanse regering beweerde steeds niet op de hoogte te zijn van experimenten met uranium en plutonium. Plutonium kan ook gebruikt worden voor nucleaire wapens. In september erkende de Zuid–Koreaanse ambassadeur in Wenen, de vestigingsplaats van de IAEA, wel dat er in het verleden onderzoeken zijn geweest met nucleair materiaal, maar dan door wetenschappers die dat op eigen houtje deden zonder de overheid in te lichten.

Volgens de IAEA, die deze laatste bewering nog altijd onderzoekt, had Seoul hoogstwaarschijnlijk ook ambities op het terrein van een andere soort massavernietigingswapens, de chemische wapens. Terwijl andere bezitters van zulke wapens als de VS en Rusland er openlijk voor uitkomen, is er slechts één land, dat chemische wapens heeft opgegeven bij de Organisatie voor het Verbod op Chemische Wapens (OPCW) in Den Haag, maar tevens geheimhouding heeft bedongen. In welingelichte kringen verluidt het dat dat ene „geheime land" Zuid–Korea zou zijn. De OPCW geeft hierop geen commentaar.

Alle OPCW–lidstaten, dus ook Zuid–Korea, hebben zich trouwens verplicht voorraden binnen enkele jaren onder toezicht van de internationale organisatie te vernietigen.