„Nu rijd ik iedere dag naar ’s-Gravenzande. Ik zorg dat ik tussen zes en zeven uur op het werk ben en heb dan een kort overleg met de teamleiders. We nemen de dag door, spreken over de orders en horen van elkaar of er bijzonderheden zijn. Het voorjaar is aanzienlijk drukker dan het najaar, door allerlei commerciële dagen zoals Valentijnsdag, Pasen en Moederdag. In onze teelten bewegen we doorlopend met die pieken mee.

Na het overleg ben ik enige tijd druk met de digitale arbeidsregistratie. Iedereen heeft een tag, een zogenaamde druppel, waarmee wordt geklokt. Omdat er aan iedere handeling een arbeidsnummer gekoppeld is, kun je precies nagaan hoeveel uren bepaalde werksoorten in beslag nemen. Dat is mede bepalend voor de kostprijs.

Daarna ga ik met onze teeltman de kas in. We lopen door de verschillende teelten, een oppervlakte van 3,5 hectare. Ik kijk met hem naar mogelijke ziektes en plagen, het volume, de rijpheid en de lengte van de planten. Ongeveer 80 procent van onze planten is op voorhand verkocht. Die dienen precies goed te zijn op het moment dat ze de deur uitgaan. Daar moet je op sturen met behulp van het klimaat in de kassen, de belichting en de afscherming.

Het laatste deel van de ochtend doe ik vaak mee met het werk. Tussen de werknemers. Dan hoor en zie je veel over hun welbevinden. ’s Middags buig ik me over mogelijkheden tot procesverbetering. Hoe kan het efficiënter? Waarbij je ervoor wilt waken dat je je mensen in de productie niet als productieonderdeel gaat zien. Dat heeft alles met de christelijke achtergrond van de leiding te maken. Verder doe ik functionerings-
en sollicitatiegesprekken, enkele administratieve taken en beantwoord telefoontjes en mails. Als ik naar huis rijd, laat ik meestal de dag nog een keer door m’n hoofd gaan. Soms maak ik ’s avonds wat af.”