Veel bloedverdunners remmen vitamine K, omdat dat een belangrijke rol speelt in de bloedstolling. Een neveneffect daarvan is echter dat een specifiek eiwit dat gewrichten soepel houdt, niet meer functioneert, beschrijven de onderzoekers Cindy Boer en Joyce van Meurs in hun studie. „Er treedt verkalking op. Verkalking in de gewrichten vergroot het risico op artrose aanzienlijk”, verklaart Boer.

Zo’n 30 procent van de bevolking heeft ook nog een genetische variatie die sowieso al leidt tot een lagere aanmaak van de zogeheten MPG-eiwitten waar het onderzoek om draaide. Deze mensen lopen toch al een grotere kans op artrose. Als ze dan ook nog de bewuste bloedverdunners gebruiken, wordt dat risico liefst vier keer zo groot.

De onderzoekers kwamen tot hun inzichten door patiënten die vitamine K-remmers gebruiken te vergelijken met patiënten die een ander soort bloedverdunner voorgeschreven kregen. „In de groep gebruikers van vitamine K-remmers bleken de mensen met artrose veel vaker een knie- of heupprothese te hebben. In die groep was de artrose dus veel vaker en sneller tot het ernstigste stadium gekomen”, luidt de conclusie.

Er bestaan ook andere bloedverdunners, die geen vitamine K remmen. Daar zouden patiënten eventueel op kunnen overstappen, in samenspraak met hun arts. Mogelijk kan ook het innemen van vitamine K helpen. Boer en Van Meurs willen als vervolgstap gaan onderzoeken of het als therapeutisch middel kan worden ingezet om artrose te vertragen of voorkomen. Vitamine K zit ook onder meer in groene bladgroenten, zoals boerenkool en spinazie.

De resultaten van het onderzoek zijn gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Annals of the Rheumatic Diseases.