‘Stoomcursus’ barmhartigheid voor politici
De Beweging van Barmhartigheid heeft alle nieuwgekozen Tweede Kamerleden een brief gestuurd met het aanbod voor een „stoomcursus barmhartigheid voor politici.”
Die stoomcursus is geen plagerijtje maar een serieus voorstel, zo benadrukt de beweging. „De politiek heeft de afgelopen jaren beslissingen genomen die later terecht het stempel ”onbarmhartig” kregen. Bijvoorbeeld de afhandeling van de schade door de gaswinning in Groningen, de toeslagenaffaire in de kinderopvang en het kinderpardon. Hoe kun je dat voorkomen? Hoe moet je dat herstellen?” aldus voorzitter Johan Willemse van de Beweging van Barmhartigheid.
De Beweging van Barmhartigheid, die in 1998 werd opgericht, biedt de Kamerleden de cursus aan via openbare colleges of in de beslotenheid van het fractieverband. De beweging vindt het aanbieden ervan belangrijk, omdat de samenleving zich veel meer zal moeten richten op „omzien naar elkaar en naar de generaties na ons.”
Daarnaast wil de Beweging van Barmhartigheid ook helpen bij het opzetten van een „burgerdemocratie”, waarmee bijvoorbeeld in Frankrijk en Ierland is geëxperimenteerd. Representatieve groepen burgers buigen zich over problemen, krijgen daarbij alle relevante informatie van deskundigen en nemen uiteindelijk een besluit over wat er volgens hen moet gebeuren. Op die wijze zouden burgers meer betrokken moeten worden bij bijvoorbeeld het klimaatbeleid. Zo’n burgerdemocratie werkt alleen wanneer het parlement de uitkomsten „bloedserieus” neemt, aldus Willemse.
Blusmethode
„We zijn ons ervan bewust dat we op een keerpunt staan in de menselijke beschaving”, zo staat er in de brief. „Dat klinkt heftig, maar we kunnen er niet omheen. Wanneer we de klimaatverandering nu niet grondig aanpakken, zijn we onherroepelijk te laat. Ons huis staat in brand en we lijken gewoon de andere kant op te kijken, of –in het gunstigste geval– te bakkeleien over de beste blusmethode. Tegelijkertijd proberen we ons voor te stellen hoe onze kinderen en kleinkinderen terug zullen kijken op deze tijd. Hebben we echt alles gedaan om de grote rampen te keren? Of wisten we het wel maar deden we niet genoeg?”