De ‘tent der samenkomst’ bestaat uit wit tentdoek, gespannen over een geraamte van ijzeren buizen. Hier en daar hangt een lamp aan het tentdak. Tegen de lange wand is een houten bord vastgeschroefd, met daarop de tekst ”Ere zij God”.

Sinds de zomer van 2020 houdt de hervormde gemeente van Dorkwerd openluchtdiensten in de tent. Voorganger Michel van Heijningen: „We vinden het belangrijk dat de gemeente de gelegenheid krijgt op zondag bijeen te komen. In het christelijk geloof speelt de kerk een belangrijke rol. Paulus zegt: „Het geloof is uit het gehoor en het gehoor door het gepredikte Woord van God.” Het zijn woorden van verzoening door voldoening: we hebben de Heere Jezus nodig. We willen ook samen bidden, met en voor elkaar, voor de samenleving en voor de overheid. Dat vraagt creativiteit en een flexibele inslag, maar het is de moeite waard.”

In de zomermaanden openluchtdiensten houden, bleek een goede ervaring, zegt Van Heijningen. „Het was mooi weer. We zaten op anderhalve meter afstand, maar we konden toch weer voluit zingen. Er scharrelde weleens 
een kip tussen de kerkgangers door. Soms snuffelde er een kat aan een broekspijp, of kraaide er opeens een haan tijdens het gebed. Maar dat kon allemaal, want het samen zingen verbond ons aan God en aan elkaar. Het Evangelie klonk. En daar deden we het voor.”

De gemeente had de smaak te pakken. Toen werd het herfst. Het werd koud en de avonden vielen vroeger in. Er werden heaters, straalkachels en warmtekanonnen in stelling gebracht om de temperatuur behaaglijk te houden. In de winter werd het nog kouder. In weer en wind waaide er weleens een stuk van de tent om, maar de tentdiensten bleven. Van Heijningen: „We hebben in de gemeente vrijwel geen besmettingen gehad. Dat gaf ons vertrouwen om op deze voet verder te gaan. De nood werd een deugd.”

In het omliggende Groninger land zijn in de coronatijd veel kerkgebouwen op zondag dichtgegaan. Veel gemeenten bieden ook niet de mogelijkheid om via livestream mee te kijken. Van Heijningen ziet in zijn openluchtdiensten nogal eens mensen van elders. „Opeens meldt zich iemand die weer naar de kerk wil, net als vroeger, of een buitenlandse studente uit de stad die op zondag wel weer eens een preek wil horen. Niemand hoeft zich aan een rooster te houden. Iedereen kan aanschuiven. Opeens zijn we laagdrempeliger dan ooit.”

Kerkdiensten volgen via livestream is mooi, maar het is een noodoplossing, vindt Van Heijningen. „Gezinnen met kinderen hebben het er op zondag soms moeilijk mee. Jongeren zitten de hele week al achter het scherm en kunnen zich voor een preek lastig concentreren. We horen al berichten dat straks veel jongeren afgehaakt zullen zijn. Het is maar een kleine stap van een onlinekerkdienst naar helemaal geen dienst meer. Ik zie dat om me heen gebeuren. Dat proces kan ik niet rustig aanzien. Als kerken moeten we in beweging komen.”

Wat vinden de buren van de tentdiensten?

„Er is geluidsversterking, dus de buurt kan meegenieten. We zijn alle buren langs geweest, hebben hun een bloemetje en een doos met tompoucen bezorgd voor de overlast. Tot nu toe zijn de reacties alleen maar positief geweest.”

Zoekt u met deze tentdiensten de grenzen van het toelaatbare op?

„We doen slechts wat verantwoord is. De grens die de overheid aangeeft, is voor ons ook echt de grens. We blijven ons aan de regels houden. Als Rutte zegt: Tot zover mag je gaan, dan willen we ook tot zover gaan. De ruimte die er is, willen we wel benutten. In de buitenlucht is het besmettingsgevaar nihil. De vervolgde kerk doet ook moeite om samen te kunnen komen, daar kunnen we een voorbeeld aan nemen. De toekomst van de kerk in Nederland staat op het spel, de toekomst van het geloof in komende generaties. Laten we strijdvaardig zijn, met de schouders eronder, en de handen gevouwen.”