Opeens was daar Jamulus: een gratis computerprogramma, ontwikkeld in Duitsland en inmiddels overgewaaid naar de Nederlandse koorwereld. Het biedt musici in een tijd van digitaal repeteren precies waar ze behoefte aan hebben: samen online zingen. Tegelijk.

Want hoe creatief koren in de eerste lockdown ook aan de slag gingen met videobelprogramma’s als Skype en Zoom, samen zingen was niet mogelijk. Door de verschillen in internetverbinding klinken koorleden nooit allemaal tegelijk. Dus zetten de meeste koren iedereen behalve de dirigent op dempen. Een zanger hoort steeds alleen zichzelf zingen. En dat heeft iets eenzaams. Het is misschien wel het tegenovergestelde van wat koorzang zou moeten zijn.

Huwelijk

Dus was ook ik blij toen mijn koor –een kamerkoor uit de Hoeksche Waard– onlangs besloot met Jamulus in zee te gaan. Spannend was het wel, die eerste keer. In Zoom kon de koorzanger zich nog verstoppen achter de dempknop; in Jamulus is alles luid en duidelijk hoorbaar. Bovendien kan elke deelnemer zelf het volume van de anderen aanpassen. Wie zal zeggen of ik door deze of gene op maximaal ben gezet? Om nog maar te zwijgen over de medekoorleden die me vakkundig hebben gedempt omdat mijn microfoon weer eens rood uitsloeg bij het doorzingen van het openingskoor van Bachs cantate ”Du Hirte Israel”. Hoog zingen en Jamulus vormen geen gelukkig huwelijk.

Natuurlijk heeft Jamulus kinderziektes. Bij sommige koorleden is een ruis hoorbaar; andere blijven ondanks een teruggeschroefde microfoon te luid klinken. En soms laat de internetverbinding te wensen over.

Verademing

Maar voor nu is de stemming optimistisch. „Ik heb repetitie vanavond”, hoor ik mezelf vrijdagmiddag zeggen tegen mijn huisgenoot. Vraag ik musici hoe ze het vinden om met Jamulus te werken, dan klinken woorden als „verademing” en „heerlijk.” In coronatijd biedt het programma een waardig alternatief. Maar gaan de zalen open, dan de kelen ook.