Behalve Arnault, die een geschat vermogen heeft van ruim 114 miljard dollar en daarmee na Elon Musk, Jeff Bezos en Bill Gates de rijkste persoon ter wereld is, is ook voormalig topman Jean-Pierre Mustier van de Italiaanse bank UniCredit betrokken bij Pegasus Europe.

Lege beursfondsen, zoals dat van Arnault, die bedoeld zijn om te investeren in bestaande bedrijven kwamen vorig jaar sterk opzetten. Toen ging er ruim 100 miljard dollar in om, vooral in de Verenigde Staten. De zogeheten special purpose acquisition company’s of ‘spac’ zijn dit jaar ook aan een opmars in Europa bezig, waarbij Amsterdam bijzonder geliefd is. Vorige week ging investeringsvehikel ESG Core, dat zich richt op duurzame ondernemingen, al naar de beurs in Amsterdam. Naar verluidt zou de Britse techondernemer Michael Tobin ook een spac naar het Damrak willen brengen, gericht op tech.

Spacs kunnen ook op kritiek rekenen. Voor investeerders is het minder duidelijk waar ze hun geld in steken. Als een bedrijf op de reguliere wijze naar de beurs gaat wordt het in de prospectus, een boekwerk vol financiële gegevens dat het bedrijf aan potentiële investeerders verstrekt, doorgelicht en moet het zo openheid geven. Als een bedrijf via een overname door een spac naar de beurs gaat, moeten de aandeelhouders in het boekenonderzoek van dat investeringsvehikel vertrouwen. Dat levert mogelijk meer risico op voor beleggers.

Voor oprichters van de investeringsfondsen is de spac lucratief. De oprichters krijgen doorgaans 20 procent van de aandelen van het overgenomen bedrijf voor een lage prijs. Bij een succesvolle beursgang kunnen zij dus fors verdienen aan de spac.