Irak volgt Amerikaanse verkiezingen op afstand
De Irakezen volgen de Amerikaanse presidentsverkiezingen van een afstand. „Het kan mij niet schelen wie er gekozen wordt”, zegt marktkoopvrouw Fatima Jaddoo in Bagdad. Om er in één adem aan toe te voegen: „Als Allah het wil, wordt niet Bush de winnaar.”
De satelliettelevisiezenders Al-Jazeera en Al-Arabiya besteden uitgebreid aandacht aan de verkiezingen. Beide stations toonden rechtstreeks hoe George Bush dinsdagochtend in zijn woonplaats Crawford in Texas naar de stembus ging.
Maar hoezeer hun land ook in het middelpunt van die verkiezingen staat, de meeste Irakezen hebben niet het gevoel dat het over hen gaat. „De hele wereld praat alleen maar hierover, niemand bekommert zich om ons lot”, zegt de 29-jarige zakenman Ammar Sameer.
Bush’ beloften van democratie en vrede klinken hol voor de mensen die bang zijn om hun kinderen buiten de deur te laten spelen, waar ze ontvoerd of het slachtoffer van bomexplosies kunnen worden. John Kerry is een grote onbekende. De Iraakse televisiekijkers kennen de man met de wilde haren die tegen de oorlog in Vietnam was. Maar waar het hun land aangaat, vinden ze niet dat hij veel van Bush verschilt.
„Wij weten het verschil niet meer tussen de leugens van Bush en de vage beloften van Kerry”, zegt Adil Abdullah, een 27-jarige scheikundige. Koopman Ghazi Ibrahim Attiya uit het rebellenbolwerk Ramadi bidt dat Kerry wint. „Zijn strategie geeft aan dat hij misschien de troepen uit Irak terugtrekt. Ook geeft hij de verliezen van het Amerikaanse leger toe.”
Veel Irakezen bewonderen Bush omdat hij heeft afgerekend met Saddam Hussein. Een sterk, besluitvaardig figuur maakt indruk. Ze zijn die leiderschapsstijl gewend van hun vaders, stamleiders en nationale leiders. Maar uit angst durven ze Bush en de Amerikanen niet hardop te prijzen. Zelfs wie blij is dat Saddam weg is, zegt dat de Amerikanen de boel verknald hebben. Voor veel Irakezen die in huis zijn opgesloten, zonder voldoende water en elektriciteit of persoonlijke veiligheid, is Bush de gebeten hond.
„Bush beloofde het vorige regime af te zetten en dat heeft hij gedaan. Maar wat daarna kwam, doet ons verlangen naar het oude regime”, zegt de 25-jarige student Ahmed Kadhem. „Wij werden onderdrukt, dat is waar. Maar het was tenminste veilig.”
Sommigen denken dat het fenomeen van verkiezingen alleen al bij de Irakezen zou moeten aanslaan. „Het is een geweldig voorbeeld van vrijheid en democratie”, zegt Basil al-Jamili (65). „Maar Bush of Kerry is voor ons bijna hetzelfde.”