Van welke kant je IJzendoorn ook binnenrijdt, overal steekt de toren van de Hervormde Kerk hoog boven de overige bebouwing uit. Vanaf de Waalbandijk is het zicht op het kerkgebouw, met het dorp aan zijn voeten, echter het mooist. De vanaf die kant zichtbare zijde van het uit de vijftiende eeuw daterende gebouw is zojuist gerestaureerd.

Ouderling-kerkrentmeester Jacob Langenberg wijst de nieuwe raampjes, de nieuwe stenen en het vernieuwde voegwerk aan. Hetzelfde is zes jaar geleden aan de voorkant gebeurd. „De restauratie verloopt in fasen. We zijn een kleine gemeente en kunnen het geld niet in één keer opbrengen. Hopelijk houden we nog iets over om de binnenmuur aan te kunnen pakken.”

Vocht

Het interieur van de H. Catharinakerk ademt middeleeuws. De zon schijnt door de ruitjes en tovert allerlei kleuren op de tegenoverliggende witte muur. De kerkbanken staan in het westelijke deel. Meest opvallende element is de grote herenbank met wapen recht tegenover de preekstoel. „Hier zit in gewone tijden de kerkenraad”, zegt Langenberg.

Daarna wijst hij naar de muur erachter, die eens wit geweest is, maar waarop nu donkere vlekken te zien zijn. „Dat komt door het vocht dat door de muur heentrekt. We bekijken of er geld overblijft om die op te knappen.”

De kerkrentmeester vertelt dat het een hele toer is om het kerkgebouw te onderhouden en te restaureren. „Deze restauratie kost in totaal ongeveer 120.000 euro. De helft van het bedrag bestaat uit subsidie van het Rijk. Om aan het resterende bedrag van 60.000 euro te komen, krijgen we hulp van de Stichting Behoud Kerkelijke Gebouwen. Die heeft ongeveer de helft daarvan bijeengebracht door middel van particuliere subsidies.”

De resterende 30.000 euro komt van de kerkelijke gemeente zelf, die daarvoor actie gevoerd heeft. „Een onlineverkoping in het najaar bracht onverwacht veel op, doordat mensen van buiten onze kerkelijke gemeente meededen. We kregen ook een grote gift van een bedrijf in de buurt dat het belangrijk vindt dat het kerkgebouw behouden blijft.” Lachend: „In ruil voor oliebollen.”

Hij hoopt dat de mensen in het dorp er ook in de toekomst geld voor over blijven hebben. „Het is het gebouw waar God woont.”

Aantrekkingskracht

Ds. L. Hak, predikant van de hervormde gemeente, onderstreept dat zijn gemeente maar klein is. „Net voor de coronatijd kwamen er op zondagmorgen zestig à zeventig mensen naar de kerk en ’s avonds zo’n vijftig.”

Hij licht toe dat de gemeente, die in de traditie van de Gereformeerde Bond staat, aan de rand van de Biblebelt ligt. Zij moet moeite doen om het hoofd boven water te houden. „Nabijgelegen reformatorische kerken uit Ochten en Opheusden hebben nogal wat aantrekkingskracht. Daarnaast verhuisden een paar gezinnen naar Kesteren, waar ze gemakkelijker een huis kunnen krijgen dan in ons dorp. Verder doet ook de kerkverlating zich gelden in IJzendoorn.”

Toch is hij niet ontmoedigd. „Onze hervormde gemeente is weliswaar klein, maar toch compleet. We hebben een mannen-, vrouwen- en jeugdvereniging, jeugdclub, catechese, gebedskring, Bijbelkring en zondagsschool. God geeft ons veel goeds.”

Hij noemt nog meer zegeningen. „Ik was verwonderd over de vele vrijwilligers die geholpen hebben met de restauratie. Ik ben blij dat er van tijd tot tijd mensen in het dorp komen wonen die zich bij de gemeente aansluiten. We krijgen soms onverwachte en hartverwarmende contacten met mensen in het dorp die niet bij ons zijn aangesloten. Het Woord mag zijn loop hebben. We zijn verwonderd over het vele goede dat God ons geeft.”