„Nederland heeft van oudsher altijd een grote verzekeringsdichtheid gehad”, zegt Egbert Kromme, partner en verzekeringsadviseur bij KPMG. Een van de voorbeelden is de overlijdensrisicoverzekering, die bij het afsluiten van een hypotheek vroeger verplicht was. „We zien dat die nu steeds minder worden afgenomen, om een paar tientjes in de maand te besparen”, aldus Kromme. De financiële gevolgen kunnen groot zijn. Het kan gebeuren dat iemand niet in zijn of haar eigen huis kan blijven wonen wanneer de partner overlijdt, omdat de maandlasten dan te hoog zijn.

Op gebied van het pensioen is volgens KPMG ook sprake van onderverzekering. Mensen die sparen om hun pensioen aan te vullen moeten rekening houden met het ‘langlevenrisico’. Een lijfrente keert uit tot het overlijden, maar bij banksparen wordt afgesproken in hoeveel jaar tijd het spaartegoed wordt uitbetaald. „Het grote nadeel daarvan is dat het pensioen op een bepaald moment stopt terwijl iemand vanaf dat moment misschien nog jaren blijft doorleven”, zegt Kromme.

Hij verwacht dat vanaf 2028 de eerste gepensioneerden erachter komen dat hun inkomen ineens fors daalt. „Die mensen moeten dan opeens zorgtoeslag of huurtoeslag aanvragen. De maatschappij draait dan op voor de kosten”, aldus de verzekeringsdeskundige. Hij wijst erop dat bankspaarproducten geen verzekeringselement hebben.

KPMG verwacht dat de lage rente de komende jaren aanhoudt, waardoor sparen niet of nauwelijks rendeert. „Maar de maatschappij heeft wel behoefte aan de mogelijkheid om buffers en kapitaal op te bouwen en om daarop ook een redelijk rendement te behalen en het risico op verlies te beperken”, aldus Kromme. Toch worden beleggingsverzekeringen sinds de woekerpolisaffaire in 2006 aan het licht kwam bijna niet meer aangeboden. Daarbij bleek dat bij die verzekeringen destijds veel te hoge kosten in rekening zijn gebracht. „De huidige beleggingsverzekeringen zijn wat dat betreft veel beter, maar deze worden nauwelijks meer aangeboden.”