De vader (50) kreeg een celstraf van 272 dagen opgelegd, waarvan 270 voorwaardelijk. Het onvoorwaardelijke deel heeft de man in voorarrest gezeten. Daarnaast kreeg hij een taakstraf van 240 uur. Bij de moeder (40) gaat het om een celstraf van 182 dagen, waarvan 180 voorwaardelijk, plus een taakstraf van 200 uur. Ook zij heeft reeds twee dagen vastgezeten.

Het vonnis is bijna gelijk aan de eis van het Openbaar Ministerie. De aanklager had het onvoorwaardelijke deel van de celstraffen niet meegenomen.

De rechtbank gelooft het verhaal van de zoon, die heeft verklaard dat hij met tiewraps vastzat. Zijn vader sloeg hem met een stang en prikte de jongen met een schroevendraaier. Af en toe mocht hij los om naar het toilet te gaan of te douchen. De jongen zou circa 26 uur hebben vastgezeten. Volgens de ouders hadden ze hem vastgebonden omdat hij onder invloed was van drugs en zich agressief gedroeg.

Het stel heeft ook een dochter. Beide kinderen zijn hardlooptalenten en werden destijds gecoacht door de vader. De moeder maakte dagschema’s. De vader is ook veroordeeld voor het geven van een knietje tegen het hoofd van zijn zoon na een training.

De rechter vindt het optreden van de ouders „volstrekt ongerechtvaardigd” en had een onvoorwaardelijke celstraf passend gevonden. Daar ziet de rechtbank echter vanaf, mede omdat de ouders verminderd toerekeningsvatbaar zijn. De vader heeft een persoonlijkheidsstoornis met narcistische trekken, de moeder een afhankelijkheidsstoornis. De kans op herhaling is volgens deskundigen groot. De rechter neem ook mee dat de jongen weer contact wil met zijn ouders. Hij woont nu ergens anders.

Als voorwaarden bij de celstraf stelt de rechter een meldingsplicht bij de reclassering en een ambulante behandeling.