De inwoonster kreeg vanaf 2015 een uitkering en had ook recht op toeslagen, aldus de gemeente donderdag. In 2018 bleek dat zij sinds 2015 geen aantoonbare uitgaven voor levensonderhoud had gedaan, maar wel in het bezit was van een auto en een motor. „Uit het duurdere segment”, volgens de gemeente. Mensen die in de bijstand zitten, zijn verplicht om veranderingen in hun vermogen (het bezit van de auto) en hun inkomen (de gratis boodschappen) te melden, maar de Wijdemerense heeft dat niet gedaan. Ook meldde ze niet dat ze in het buitenland was geweest, zegt de gemeente.

„Het staat iedereen vrij om zelf te besluiten waar je je geld aan uitgeeft, maar dat kan niet ten koste gaan van uitgaven waarvoor de bijstand is bedoeld, namelijk de kosten van levensonderhoud”, verklaart het college van Wijdemeren donderdag. De gemeente heeft de waarde van de geschonken boodschappen geschat op basis van het Nibud, omdat de vrouw daarover ondanks aandringen geen gegevens verstrekte. Dat bedrag komt uit op 7039,96 euro. Er is geen boete opgelegd.

De rechter gaf de gemeente in 2019 gelijk, maar in de zaak is hoger beroep ingesteld. Het is nog niet bekend wanneer dat beroep dient. Zolang de zaak onder de rechter is, hoeft de vrouw nog niks te betalen. De kwestie heeft in de Tweede Kamer tot verontwaardiging geleid. Politici willen een onderzoek naar maatwerk rond uitkeringen.

Melike Pinarci-Cinar, de advocaat van de vrouw die van de gemeente Wijdemeren bijstand moet terugbetalen, reageert verontwaardigd op de verklaring die de gemeente donderdag gaf. „Toen deze kwestie vier weken geleden in de publiciteit kwam, leidde dat tot veel verontwaardiging”, zegt Pinarci-Cinar. „Onder druk van de publieke opinie zegde de gemeente toe het dossier van mijn cliënt te bekijken op mogelijke onrechtmatigheden bij het nemen van een besluit over de uitkering. Maar wat hebben ze gedaan? Ze hebben haar hele dossier opnieuw bekeken om te kijken of ze haar ergens op konden pakken. Dit is zo laag-bij-de-gronds, onwaardig voor een overheidsinstantie en voor mij reden om er bij het hoger beroep nog scherper in te gaan.”

Pinarci-Cinar bevestigt dat haar cliënt een auto en een motor had, maar dat die bij elkaar hooguit enkele duizenden euro’s waard waren. „Bovendien heeft ze bij het aanvragen van een uitkering gemeld dat ze een motor en auto had.”