Het quotum voor vrouwen aan de top voor het bedrijfsleven bestempelde De Boer als zwaktebod. De zelfverrijking van topmanagers in grote banken en bedrijven noemde hij onbetamelijk en in de discussie over de dividendbelasting zei hij trots te zijn dat hij „aan de goede kant van de streep” strijdt vóór het afschaffen ervan.

Als voorzitter van VNO-NCW, waar hij onlangs vertrok, wist De Boer het nodige te bereiken. Alleen al in zijn laatste jaar als voorzitter kwamen er onder meer een pensioenakkoord, een akkoord over topvrouwen en een arbeidsongeschiktheidsverzekering voor zzp’ers. In het laatste jaar leverde hij daarnaast een grote bijdrage in het overleg met de overheid en de vakbeweging over maatregelen om de gevolgen van de coronacrisis op te vangen.

De Boer volgde in 2014 Bernard Wientjes op bij VNO-NCW. Hij was daarvoor ondernemer en commissaris en had ook de nodige ervaring in de wereld van de Haagse lobby voor ondernemers. Zo stond hij in de periode 1997-2003 aan het roer bij MKB-Nederland. Daar noemde hij zichzelf gekscherend de „ridder van het kleinkapitaal.”

De Boer was in totaal zes jaar en drie maanden voorzitter van VNO-NCW. Bij zijn afscheid op 21 september werd hij uitgeroepen tot lid van verdienste van de werkgeversorganisatie. Ook werd hij benoemd tot Commandeur in de Orde van Oranje-Nassau.

Bij de zoektocht naar een opvolger voor De Boer bij de werkgeversorganisatie werd gezocht naar een verbinder. En dat was een kwaliteit waar het De Boer de afgelopen jaren aan ontbrak.