Dat Sa’ar erop uit is Netanyahu van de troon te stoten, is allang geen geheim meer. Hij probeerde het eind vorig jaar door de minister-president uit te dagen in verkiezingen voor het leiderschap van de Likudpartij. Hij werd echter verpletterend verslagen.

Nu doet hij een volgende poging, dit keer door uit Likud te stappen en een nieuwe partij in het leven te roepen. Bij de oprichting kondigde hij meteen aan dat hij bij de volgende verkiezingen een gooi naar het premierschap zal doen. Dat is op zichzelf natuurlijk de wens van elke zichzelf respecterende politicus, maar in het geval van Sa’ar legt het meteen ook zijn belangrijkste motief bloot.

Daar wond het Knessetlid ook geen doekjes om. Tijdens een persconferentie verklaarde hij begin deze week dat Likud is verworden tot een „instrument voor de persoonlijke belangen van de persoon die aan de macht is, inclusief zaken die verband houden met zijn strafzaak.” Volgens hem heeft de partij een „persoonlijkheidscultus” rond Netanyahu „bevorderd en gekoesterd.” Daar wil hij een einde aan maken – maar dan wel het liefst door zelf premier te worden.

Daarmee dreigen de volgende verkiezingen in Israël opnieuw vooral over één thema te gaan: vóór of tégen Netanyahu. Alsof er in deze crisistijd geen belangrijker kwesties in het land spelen. De bevolking houdt haar adem in voor een mogelijke derde coronagolf en de economie heeft het zwaar te verduren.

Die volgende verkiezingen zijn inmiddels weer een forse stap dichterbij gekomen. Woensdag besloot een speciale commissie van het parlement een wet tot ontbinding van de volksvertegenwoordiging voor een volgende stemming aan de voltallige Knesset voor te leggen. Nu ligt er ook een mogelijke datum voor de stembusgang op tafel: 16 maart.

Premier Netanyahu wuift alle opwinding over de nieuwe politieke partij en het ‘overlopen’ van diverse prominente politici intussen weg. Hij wijst vooral op het verlies dat zijn rivaal in de leiderschapsverkiezingen van Likud leed. Hij zou zich echter wel degelijk zorgen moeten maken. Want de eerste opiniepeilingen na de oprichting van Nieuwe Hoop laten zien dat Sa’ar flink wat stemmen bij Likud wegtrekt. Daarmee kan hij de mogelijkheid van Netanyahu om een rechtse coalitie te vormen blokkeren.

Voor alle partijen geldt dat zij eerst eens met een goed programma naar de kiezer moeten gaan, in plaats van alleen maar een alternatief voor ‘Bibi’ te bieden. Het land heeft weliswaar sterke leiders nodig, maar ze moeten wel voor inhoud staan.