Toch wist de abortuslobby dat boosaardige beeld succesvol neer te zetten. Hoewel bewijsmateriaal van „agressieve antiabortusdemonstranten” ontbreekt, worden de prolifebetogers door de meeste media wel zo afgeschilderd.

Het wordt steeds moeilijker om bij abortusklinieken een tegengeluid te laten horen, signaleert Schreeuw om Leven. Niet alleen in Zwolle, ook in Den Haag, Rotterdam, Arnhem, Heemstede en Amsterdam kreeg de stichting de afgelopen tijd te maken met bufferzones.

Vorige maand besloot de Zwolse burgemeester Snijders de demonstranten naar de overkant van het abortuscentrum te plaatsen. „Hiermee wordt enerzijds geen inbreuk gemaakt op het betogingsrecht en wordt anderzijds rekening gehouden met de rechten van de vrouwen die de kliniek bezoeken”, schreef hij aan de gemeenteraad. Toen de overkant van de straat geen veilige plek bleek te zijn, werd de 30 meter afstand vorige week opgerekt naar 70 meter.

Op de nieuwe plek kan Schreeuw om Leven zich volgens ChristenUnieraadslid Jolien Elshof „onvoldoende hoorbaar en kenbaar maken”, iets waar demonstranten wel recht op hebben. Zo ontnemen vrachtwagens en voertuigen voor werkzaamheden bij het station het zicht en gehoor.

Spanningen

De burgemeester denkt dat de „forse toename” van het aantal betogingen kan leiden tot spanningen in de buurt. En inderdaad, afgelopen zomer begonnen omwonenden een onaangekondigde tegenbetoging. Op dat moment demonstreerde evangelist Joop van Ooijen van de beweging Jezus Leeft bij de kliniek. „Ze hingen hun spandoek naast de onze, zonder dat ze een vergunning hadden”, vertelt Van Ooijen. „Met een man of tien brulden ze dat wij weg moesten.”

CU-raadslid Elshof vermoedt dat de actiegroep van Van Ooijen de doorslag gaf voor de komst van de bufferzone. Die demonstreert pas sinds afgelopen zomer in Zwolle, en ook op confronterende wijze.

Kliniekbezoekers moet je respectvol benaderen, vindt Elshof. „Schreeuw om Leven doet dat ook. Daarom vind ik dat de burgemeester afspraken had moeten maken met de nieuwe actiegroep.”

Van Ooijen zelf zegt dat zijn werkwijze is veranderd. Eerst hing aan beide kanten van zijn evangelisatiebus een spandoek met levensgrote letters: ”Abortus is babymoord”. Tot hij zag hoe een vrouw naar buiten kwam en instortte. Aan de kant die vertrekkende bezoekers zien hangt daarom nu een ander doek, waarop staat dat er na abortus een weg terug is naar Jezus. „Ik ben dus milder geworden voor wie net abortus heeft ondergaan.” De oude tekst hangt nog wel aan de achterkant van de bus. „Mensen die komen, moeten weten waar zij aan beginnen.”

Een woordvoerder van Schreeuw om Leven denkt dat de werkwijze van groepen weinig verschil maakt voor acceptatie. „Al gedragen prolifers zich nog zo liefdevol, de kliniek vindt het altijd een probleem.”

Op vragen die het RD voorlegde aan de abortuskliniek werd na herhaalde verzoeken niet gereageerd.