De viering van het Loofhuttenfeest door christenen kent ieder jaar een vast patroon. Christenen uit alle delen van de wereld komen naar Israël om dit najaarsfeest te vieren. Ze wonen conferenties bij die christelijke organisaties voor hen organiseren.

De viering door de Internationale Christelijke Ambassade in Jeruzalem was dit jaar om twee redenen historisch te noemen en dat heeft te maken met nieuwe ontwikkelingen in het Midden-Oosten.

Zo woonde voor het eerst een delegatie van zeventien christenen uit Egypte het feest bij. De Egyptenaren wisten zich daarbij geïnspireerd door Jesaja 19 en Zacharia 14. Jesaja 19 spreekt van „een gebaande weg” tussen Egypte en Assyrië en van de dag waarop Israël de derde zal zijn „naast Egypte en Assyrië, een zegen in het midden van de aarde.” Zacharia 14 spreekt over de dag waarop heidenvolken het Loofhuttenfeest zullen vieren in Jeruzalem. Ook staat er dat als de Egyptenaren niet opgaan naar Jeruzalem, er geen regen zal vallen op het land.

In de toekomst zullen mogelijk meer Egyptische evangelische christenen Israël bezoeken. Al eerder dit jaar herdachten honderden Egyptische christenen de Joodse uittocht uit Egypte. Ze deden dat tijdens een seider – een feestelijke maaltijd aan het begin van het Joodse Pesachfeest.

Een andere nieuwe ontwikkeling is dat de ambassade een skypeverbinding tot stand bracht met evangelische christenen in Saudi-Arabië. Dr. Jürgen Bühler, die leiding geeft aan de ambassade, is blij met wat zich in Saudi-Arabië afspeelt. „Dat land heeft voor het eerst evangelische christenen uitgenodigd om het als toerist te bezoeken en: ze mochten hun Bijbel meenemen. Tot voor kort was dat verboden.”

In totaal woonden tussen de vier- en vijfduizend christenen het feest van de christelijke ambassade bij.

De Christelijke Ambassade liet verder weten dat ze 150.000 Joden heeft geholpen om naar Israël te emigreren. De organisatie sponsorde onder andere de vluchten, regelde het vervoer van en naar vliegvelden en betaalde taal- en computerlessen voor jonge russische Joden die op deze manier de emigratie naar Israël voorbereidden. Verder hielp de Christelijke Ambassade mee om de integratie van immigranten in de Israëlische samenleving soepel te laten verlopen.

Op het Loofhuttenfeest van de ambassade was zo’n groep immigranten aanwezig. Een van hen was Tzvi Khaute uit India. Hij behoort tot de Bnei Menashe, oftewel de stam van Manasse, één van de tien verloren stammen. Helemaal verloren zijn die ook weer niet, want Manasse is volgens Tzvi getraceerd. Hij vertelt dat de Assyriërs de Bnei Menashe 2700 jaar geleden in ballingschap voerden naar wat nu Afghanistan is. De stam verhuisde verschillende keren en kwam uiteindelijk terecht in Noordoost-India.

Israël heeft vierduizend Bnei Menashe toestemming gegeven om naar Israël te emigreren. In India wachten er nog zevenduizend op het moment dat ook zij kunnen vertrekken. „We werken hard om die groep hierheen te halen”, zegt Khaute. Of dat gaat lukken? Khaute is optimistisch en hij heeft daarvoor zo zijn reden. „God is in het verleden goed voor ons geweest.”