Weer staken er leraren. „Ongepast”
Er komt weer een lerarenstaking aan. Net voor de Provinciale Statenverkiezingen willen de FNV-onderwijsbonden personeelstekort en werkdruk opnieuw onder de aandacht brengen. „Een ongepaste actie. Al zijn de problemen groot.”
Alle onderwijssectoren moeten op 15 maart meedoen om extra geld van de overheid te eisen, vinden de Algemene Onderwijsbond (AOb) en FNV Onderwijs en Onderzoek. „Leraren, onderwijsondersteuners en directeuren uit het primair onderwijs, voortgezet onderwijs en mbo werken massaal door bij ziekte, zijn voortdurend invallers aan het zoeken of aan het inwerken en de klassen zijn bomvol”, beschrijven ze de gevolgen van het lerarentekort.
Een nieuwe staking is daarvoor echter de oplossing niet, vindt RMU-woordvoerder Schreuders. Ook als bestuurslid van de hervormde scholen in Veenendaal ziet hij zelf welk „kunst- en vliegwerk” nodig is om alle klassen te bemannen, zeker ook bij ziekte. „Scholen zitten soms echt met de handen in het haar.
Maar staken, nee. „Dat wijzen we allereerst principieel af: probeer door overleg tot verbeteringen te komen. Staken mag alleen als doorwerken zonde is, of als er sprake is van apert onrecht.”
De staking doet volgens Schreuders echter ook geen recht aan de „gigantische stap” die het afgelopen jaar is gezet. „Het ministerie van Onderwijs heeft veel extra geld beschikbaar gesteld. Daarmee is de salarispositie van leraren in het primair onderwijs fors verbeterd. Ze zijn hoger ingeschaald en hebben een nabetaling gekregen. Voor directeuren en onderwijsondersteunend personeel lopen de onderhandelingen nog. Wie gaat staken, loopt feitelijk even van die tafel weg. Dat is onverstandig.”
Regeldruk
Geld is ook niet de enige oplossing voor de problemen in het onderwijs, stelt de RMU-jurist, die ook voorzitter van de Reformatorische Oudervereniging (ROV) is. „Het is slechts een van de vele knoppen waaraan je kunt draaien. De werkdruk is ook hoog door de vele taken die bij scholen zijn neergelegd. Onlangs was er een rapport van de Onderwijsraad over segregatie. Je voelt het al aankomen: de scholen moeten het weer oplossen. Zo komt er steeds wat bij.”
De mondigheid van ouders en de administratieve regeldruk zijn andere pijnpunten. „Er moet zoveel worden geregistreerd, als verantwoording naar ouders en overheid. Dat komt allemaal bovenop het lesgeven. Er zou geprobeerd moeten worden het vak op dit punt aantrekkelijker te maken.”
Vergrijzing
Schreuders wijst ook op de demografische ontwikkelingen. „Het lerarentekort dreigt verder op te lopen doordat veel oudere leraren naar hun pensioen gaan, terwijl er onvoldoende jongeren instromen. Al dergelijke zaken los je niet op met een staking. Maar nogmaals, voor ons weegt vooral het principiële aspect én het feit dat een staking ongepast is na de forse financiële injectie van het afgelopen jaar. Daarbij is het een slecht signaal naar ouders en kinderen.”